بررسی سطوح مختلف خشکی در جوانه زنی بذر گیاه دیو خار (Lycium depressum)

یکی از مهم ترین عوامل غیر زیستی و محدود کننده جوانه زنی و همچنین رشد اولیه گیاهچه ها، تنش خشکی است. جوانه زنی به شدت تحت تاثیر عوامل محیطی به خصوص رطوبت قرار می گیرد. بررسی عملکرد گیاه در مواجه با تنش خشکی و یافتن گونه های مقاوم به خشکی، مهم و ضروری به نظر می رسد. هدف این پژوهش بررسی و شناخت اثر سطوح مختلف خشکی بر میزان جوانه زنی گونه Lycium depressum است. بدین منظور در منطقه اینچه برون، از گونه های مذکور بذور جمع آوری و پس از آماده سازی، در محیط آزمایشگاهی کشت شدند. روش پژوهش بدین صورت بوده است که در هر پتری دیش تعداد 20 بذر تحت تنش های خشکی با چهار سطح مختلف پتانسیل های اسمزی حاصل از PEG 6000 شامل صفر، 3-، 6- و 9- بار قرار گرفته و درصد جوانه زنی اندازه گیری شد. سپس با استفاده از آزمون مقایسه میانگین یک طرفه دانکن در نرم افزار SPSS23، به بررسی و سنجش اختلاف میانگین سطوح مختلف خشکی پرداخته شد. نتایج حاصله نشان داد که بذرهای گونه ی دیوخار، نسب به خشکی تا سطح 6- بار مقاوم است. بطور کلی با افزایش سطح خشکی درصد جوانه زنی به صورت معنی داری کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

خشکی ، تنش ، جوانه زنی ، دیوخار ، اینچه برون