آسیب پذیری شهر ساحلی رامسر در برابر پیامدهای تغییر آب و هوا و نقش مشارکت عمومی در فرایندهای کاهش و سازگاری

تراکم بالای جمعیت، رشد گردشگری و حجم بالای سرمایه گذاری اقتصادی در شهرهای ساحلی، مطالعه و شناخت آسیب پذیری آنها را در برابر پیامدهای تغییر آب و هوا برای اطمینان از پایداری و تابآوری شهر در آینده ضروری می سازد. به کار گیری روش هایی که شهروندان را نسبت به گرمایش زمین، پیامدهای تغییرات آب و هوایی و مخاطرات ناشی از آن آگاهتر می سازد میتواند در کنار سیاست گذاری و برنامه ریزی برای زیرساخت ها و مدیریت شهر، در دستیابی به اهداف کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و سازگاری با تغییر آب و هوا موثر باشد. این پژوهش بر اساس مطالعات انجام شده، به شناسایی آسیب پذیری شهر رامسر، استان مازندران، در برابر پیامدهای تغییرات آبوهوایی میپردازد. نتایج نشان میدهد سیلاب، خشکسالی و گرمایش از مهمترین عوامل آسیب پذیری شهر هستند.با رویکردی مقایسه ای، راهکارهای به کار برده شده برای شهر سندای، ژاپن، که آب و هوایی مشابه با رامسر دارد، به عنوان راهکارهای بالقوه کاهش و سازگاری با پیامدهای تغییر آب وهوا در رامسر پیشنهاد شده است. در عین حال بهینه سازی این راهکارها برای کارایی در شرایط ویژه محلی، نیازمند دسترسی به پایگاههای اطلاعاتی تغییر آب وهوا، ظرفیتسازی و افزایش آگاهی عمومی درباره انتشار، کاهش و سازگاری است. از این رو با ارایه چارچوبی پیشنهاد میشود شهروندان در فرایند گردآوری اطلاعات مرتبط و همچنین طراحی و اجرای پروژه های سازگاری و کاهش مشارکت داده شوند.

کلیدواژه ها:

تغییر آب و هوا ، آسیب پذیری ، کاهش ، سازگاری ، مشارکت