هنر و محیط

در اواخر قرن 60 میلادی عده از هنرمندان خواستن با در نظر داشت اوضاع و احوال موجود مفهوم را به شکل ترجیح دهند و بیان داشتن که نباید هنر منحصر به گالری ها و موزیم ها باشد لذا با پرداختن به کارهای هنری در مکان های طبیعی توجه به هنر محیطی افزایش یافت. هنر محیطی به آن بخش از گرایش های هنری اطلاق می گرددکه سعی دارد متکی به تیوری های جدید از طریق فعالیت های هنری به تحکیم و تقویه رابطه مخاطب و محیط بپردازد. آگاهی دادن از دغدغه های زیست محیطی احیا و باز سازی محیط آسیب دیده از موضوعاتی است که از طریق هنر محیطی می شود به آن رسیدگی کرد. در جریان این فعالیت های هنری به تعاریف کلی و شاخه های هنر محیطی که هریک به عنوان زیر مجموعه هنر محیطی مورد بحث قرار می گیرد هنر زمین هنر خاک هنر اکوسیسم هنر ترمیمی و هنر زیست محیطی گرایش های است که به نوع از آنها با هنر و محیط در ارتباط استند و منحیث یک رسانه از آن در بهبود و ارتقای رابطه انسان و محیط استفاده به عمل می آید از آنجایی که در شرایط امروزه بحران های زیست محیطی در جهان به یکی از پرابلم های اساسی تبدیل شده هنر محیطی آماده است در پهلوی علم به تشویش های محیط زیستی بپردازد و در حل پرابلم های موجود جامعه را همکاری نماید.