کاهش دی اکسید کربن در پالایشگاههای نفت به کمک انتگراسیون حرارتی

برج تقطیر پالایشگاه از جمله فرایندهای انرژی بری است که به نحو چشمگیری گازهای گلخانه ای تولید می کند و نهایتا باعث آلودگی هوا می شود. در این مقاله یک مدل ریاضی مناسب که وابسته به عملیات تقطیر و انتگراسیون حرارتی این فرایند می باشد ارائه می گردد. با استفاده از انتگراسیون حرارتی می توان تا میزان زیادی نرخ تولید دی اکسید کربن را کاهش داد. با توجه به جریمه های سنگینی که سازمانهای محیط زیست از واحدهای آلاینده می گیرند و با در نظر گرفتن کاهش میزان مصرف انرژی بوسیله انتگراسیون حرارتی می توان میزان سوددهی و درآمد پالایشگاه را به میزان قابل توجهی افزایش داد. در این بررسی پس از ارائه مدل ریاضی برای تخمین دی اکسید کربن در برجهای تقطیر نفت خام، عملیات هدف گذاری توسط نرم افزار ASPEN PINCH و برنامه ریزی ریاضی به کمک نرم افزار COLOM محاسبه می شود.

کلیدواژه ها:

واحد تقطیر نفت خام ، انتگراسیون فرایند ، آلاینده ها ، انتگراسیون حرارتی