پیش بینی ورزش به عنوان جایگزین مجازات کودکان و نوجوانان بزهکار: بایسته ها و پیامدها

سزادهی یا فرآیند تصمیم گیری درباره مناسب ترین شیوه پاسخ دهی واکنشی به بزه، سومین گام در چرخه کیفری و یکی از رسالت های بنیادین نظام های عدالت کیفری است. سزادهی بزه کاری های کودکان و نوجوانان از جهات گوناگون دارای اهمت است. با توجه به آن که واژه بزهکاری نیز درباره کنش های جامعه ستیزانه این شهروندان که در قوانین کیفری عنوان جرم گرفته تا اندازه ای مبتنی بر مسامحه است، سزادهی آنان نیز باید به گونه ای باشد که زمینه بازگشت آنان را به جامعه فراهم کند. فصل دهم قانون مجازات اسلامی 1392، مجازات ها و اقدامات تامینی و تربیتی اطفال و نوجوانان نام دارد و در ماده 88 این قانون، گزینه های فراروی دادگاه درباره کودکان و نوجوانان بزه کار برشمرده شده است. در این که آیا می توان ورزش اجباری را نیز به عنوان یکی از موارد تصمیم گیری دادگاه درباره این افراد پذیرفت یا خیر تردید وجود دارد. در بند 1این ماده، قانونگذار کیفری ایران امکان معرفی طفل یا نوجوان را به مددکار اجتماعی یا روانشناس و دیگر متخصصان پیش ینی نموده و حتی دادگاه صادرکننده تصمیم را به همکاری با آنان ملزم نموده است. حال باید دید که آیا فناوران پیش گفته می توانند ورزش اجباری را نیز در برنامه تربیتی این کودکان و نوجوانان بگنجانند و در این صورت، پیامدهای این امر چه خواهد بود

کلیدواژه ها:

ورزش ، جایگزین مجازات ، کیفر