بررسی شرطیت غبطه و مصلحت در نکاح صغیر و صغیره

گرچه مذاهب فقهی اسلامی با استناد به دلایلی ، همچون آیات و روایات به جواز نکاح صغیر و صغیره تصریح دارند، اما در باره موارد چندی، از جمله: سن صغیر و صغیره ، خیار فسخ نکاح صغیر و صغیره و عدم آن پس از رسیدن به سن بلوغ ، ولی صغیر و صغیره اختلاف نظر دارند. رعایت غبطه و مصلحت صغیر و صغیره در نکاح نیز مورد توجه خاص مذاهب اسلامی قرار گرفته ، به گونه ای که مثلا برخی از فقهای امامیه بر این باورند که در فرضی که در نکاح صغیره رعایت غبطه و مصلحت آن دو نشده باشد، نکاح آن دو باطل است. ماده 1041 قانون مدنی نیز بر مبنای این دیدگاه ، نکاح آنها را باطل دانسته است. برخی از فقهای امامیه بر این باورند که در فرض مزبور نکاح صغیر و صغیره ، عقد فضولی بوده و صحت آن بستگی به آن دارد که صغیر و صغیره پس از سن بلوغ آن را اجازه دهند، بهترین دیدگاه در این باره آن است که به دلیل نقش زمان و مکان در فقه و احکام و با توجه به عدم رشد لازم صغیر و صغیره برای ازدواج و زندگی مشترک، در نکاح صغیر و صغیره ، غبطه و مصلحت وجود ندارد، از همین رو نکاح آن دو باطل است، مگر در موارد محدود و استثنایی. برخی از فقهای شافعی نیز در فرض وجود غبطه و مصلحت در نکاح صغیر و صغیره، محتمل دانسته اند که ازدواج آن دو بر امام واجب باشد. برخی از فقهای حنبلی حتی با وجود غبطه و مصلحت، نکاح صغیر و صغیره را اجازه نداده و در دلیل حکم مزبور گفته اند که صغیر و صغیره به نکاح نیاز ندارند. روش تحقیق، توصیفی تحلیلی می باشد

کلیدواژه ها:

صغیر ، صغیره ، مصلحت ، غبطه ، ولی