بررسی رابطه سازگاری اجتماعی با شادکامی

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه سازگاری اجتماعی با شادکامی دردانش آموزان بود. جامعه آماری، شامل کلیه دانش آموزان ناحیه 6 آموزش و پرورش شهر مشهد در سال تحصیلی 1396-97 بود. میزان حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و با توجه به نوع تحقیق همبستگی به تعداد 300 نفر در نظر گرفته شده است و از دانش آموزانی که به صورت داوطلبانه حاضر به همکاری بودند پرسشنامه اخذ شد. ابزار جمع آوری اطلاعات عبارت بود: - 1 پرسشنامه شادکامی آکسفورد، -2 پرسشنامه سازگاری بل. داد ه های جمع آوری شده در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در بخش آمار توصیفی از شاخصهای آمار توصیفی استفاده شد و در بخش آمار استنباطی از روشهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات از طریق نرم افزارSPSS–22 انجام شد. نتایج نشان داد، بین سازگاری اجتماعی و شادکامی رابطه مثبت معناداری وجود دارد .(P <0/05)

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، شادکامی ، دانش آموز