مقایسه اثر روغن های فرار گیاهی در کنترل رشد طولی عامل بیماری و تاثیر پارامترهای مختلف در قارچ کشی

تحقیق حاضر با هدف مقایسه اثر قارچ کشی چند روغن فرار گیاهی جهت کنترل رشد طولی قارچ فوزاریوم سولانی و همچنین بررسی اثر دما و اتوکلاو بر قارچکشی روغنهای فرار در شرایط آزمایشگاهی صورت پذیرفت. در مرحله اول اثر ضد قارچی روغنهای فرار با یکدیگر با بررسی کمترین غلظت قارچ کشی و کمترین غلظت قارچ ایستایی و همچنین 50 درصد دوز قارچکشی هر یک مقایسه شد. در مرحله دوم طی دو آزمایش مجزا تاثیر دما و اتوکلاو بر اثر قارچکشی هر یک از تیمارها بررسی گردید. نتایج بدین صورت بود که بیشترین اثر قارچکشی در آویشن شیرازی با 3500 پیپیام مشاهده گردید و پس از آن به ترتیب مرزه خوزستانی، نعناع فلفلی و رزماری توانستند هر کدام به ترتیب در غلظت های 4500، 12000 و 20000 پی پی ام به طور کامل از رشد قارچ فوزاریوم سولانی جلوگیری نمایند. نگهداری روغن های فرار در دمای 10 درجه سانتیگراد تنها تاثیر منفی بر اثر قارچکشی روغن فرار رزماری داشت چرا که میزان رشد طولی با 4/65 سانتیمتر نسبت به تیمار شاهد افزایش معنیدار در سطح احتمال 5 درصد داشت. و با اتوکلاو کردن روغن های فرار از اثر قارچکشی آنها کاسته شد ولیکن با مسموم کردن محیط کشت با مرزه خوزستانی بعد از اتوکلاو رشد قارچ بیماریزا نسبت به شاهد کاهش یافت. که خود بیانگر مقاوم بودن روغن فرار مرزه خوزستانی در قبال گرما میباشد.

کلیدواژه ها:

روغن های فرار ، اثر ضد قارچی ، اتوکلاو ، انبارداری ، رشد طولی