جایگاه اصل حسن نیت در ناظم های حقوقی دنیا در برخی کشورها

ایمان به باطن نیک از زمان روم باستان در الواح دوازده گانه وجود داشته است. پندار نیک همان آموزه ی آیین زرتشت پیامبر آریایی است که ایرانیان باستان از 5000 سال قبل از میلاد مسیح به آن توصیه شده اند و در همه ی جوانب زندگیشان آن را ارج می نهادند و امروزه در عالم حقوق، اصل حسن نیت یادآور همان سنت کهن ایران زمین است واژه ی حسن نیت مندرج در بند 3 ماده 1134 قانون مدنی فرانسه به معنای درستکاری، صداقت، و اعتماد است. این قاعده ای اخلاقی که به یک قاعده حقوقی تبدیل شده، از نقاط اتصال حقوق و اخلاق است. اصل حسن نیت از اصول مسلم و پذیرفته شده در تفسیر و استنباط و اجرای قراردادهای تجاری بین المللی محسوب می گردد که در اسناد مهم به صراحت ذکر گردیده است و با روح و مفاد قوانین انس گرفته است، با این وصف متاسفانه نه تنها در قانون تجارت بلکه در هیچ یک از قوانین دیگر از این اصل سخنی به میان نیامده است. گویی این اصل مهم و قابل توجه که موجب اعتماد و اطمینان تجار و گسترش مبادلات تجاری می گردد، تدوین آن به دست فراموشی سپرده شده است. مهم ترین اصل یا نورم یا قاعده ی عرفی که در همه ی قراراردادها باید وجود داشته باشد اصل حسن نیت است که در این مقاله سعی شده با وام گرفتن از مکتوبات علمی سایر اساتید و مقالات متعدد و تسری دادن و تنقیح مناط مواد مختلف قانون مدنی و قانون تجارت و قوانین متفرقه، نگاهی دوباره به این قاعده ی ارزشمند داشته باشیم.