اثر آموزش نوروفیدبک در کاهش رفتارهای خود آسیبی، نگرانی و تحمل ناپذیری بلاتکلیفی نوجوانان

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش نوروفیدبک در کاهش رفتارهای خود آسیبی و تحمل ناپذیری بلاتکلیفی نوجوانان بود. پژوهش حاضر ازنظر هدف جزو پژوهش های کاربردی و ازنظر شیوه گردآوری داده ها جزو پژوهش های نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون بود و نمونه مورد بررسی شامل 20 نفر از افراد دارای رفتارهای آسیب به خود و نگرانی و مسایل تحمل ناپذیری بلاتکلیفی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر مشهد بود که به روش نمونه گیری در دسترس صورت گرفته بود و به صورت تصادفی در دو گروه نوروفیدبک و کنترل جایگزین شدند و پرسشنامه های 27 سوالی عدم تحمل بلاتکلیفی (فریستون و همکاران، 1994 ) و آسیب به خود کلونسکی و گلن( 2009 ) و نگرانی پنسیلوانیا (مه یر و همکاران، 1391 ) را تکمیل کردند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش نوروفیدبک در کاهش رفتارهای آسیب به خود نگرانی و تحمل ناپذیری بلاتکلیفی نوجوانان موثر بوده است P> 0/05 یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که آموزش نوروفیدبک منجر به افزایش ریتم آلفا و تتای مغز در نواحی پیش پیشانی خلفی و جانبی، خودتنظیمی هیجانی و شناختی وکاهش رفتارهای آسیب به خود، نگرانی و عدم تحمل بلاتکلیفی نوجوانان شده است

کلیدواژه ها:

آموزش نوروفیدبک ، رفتارهای خودآسیبی ، نگرانی ، تحمل ناپذیری بلاتکلیفی