استفاده از پتانسیل تولید علوفه و گیاه پالایی وتیور در اگرواکوسیستم های شور
محل انتشار: اولین همایش ملی شورورزی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 509
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CBACONF01_090
تاریخ نمایه سازی: 11 شهریور 1397
چکیده مقاله:
گیاه پالایی یا استفاده از گیاهان برای پاک کردن محیط زیست از مواد آلاینده از روش هایی است که امروزه بسیار مورد توجه قرار گرفته است. وتیور ( Chrysopogon zizanioides ) یکی از گونه های علفی است که قابلیت گیاه پالایی آن اثبات شده است. این گیاه حد بالایی از عناصر مختلف را در خاک تحمل نموده و به میزان قابل توجهی فلزات سنگین در خاک و آب را مانند آرسنیک، کادمیم، کروم، نیکل، سرب، جیوه و سلنیوم را جذب و در بافت های خود ذخیره می کند. آستانه تحمل به شوری وتیور حدود 10 دسی زیمنس برمتر می باشد، با این حال در برخی شرایط، گیاه حتی در شوری حدود 48دسی زیمنس بر متر نیز قابلیت زنده ماندن را دارد. تحمل به شوری بالای، کیفیت علوفه قابل قبول و پتانسیل آن در جذب فلزات سنگین، کشت این گیاه را به عنوان یک گونه با ارزش اقتصادی بالا در اگرواکوسیستم های شورورزی مطرح نموده است. با توجه به تحمل بالای شوری و فلزات سنگین و کیفیت قابل قبول علوفه، کشت این گیاه در اگرواکوسیستم های شورورزی و آبیاری با آب های نامتعارف به منظور تولید علوفه قابلیت بررسی بیشتری دارد و نیازمند تحقیقات تکمیلی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هادی هاشمی
کارشناس مهندسی تولیدات گیاهی، اداره آب شهرستان زرین دشت