بررسی وضعیت همزمانی سیگنال مغز حین فعالیت حافظه کاری در افراد سالم

همزمانی نوسان در نورون های مغزی بیان کننده حالت استراحت است. در حین رخداد فرآیندهای شناختی، نورون ها با فرکانس و فاز متفاوت شروع به فعالیت می کنند و این سبب کاهش همزمانی نوسان در نورون ها می گردد. یکی از روش های کمی کردن میزان همزمانی، استفاده از معیارهای بیان کننده پیچیدگی می باشد. هدف این مقاله، بررسی تغییرات همزمانی در سیگنال الکتروانسفالوگرام (EEG) در حین استفاده از حافظه کاری به عنوان یک فرآیند شناختی است. تغییرات همزمانی سیگنال EEG با استفاده از 4 مقیاس پیچیدگی بررسی شد: آنتروپی تقریبی، آنتروپی جایگشتی، آنتروپی موجک و نمای هارست. برای انتخاب ویژگی بهینه متمایز کننده، آزمون آماری ویلکاکسون (Wilcoxon) و شاخص دیویس بولدین (DB) استفاده می شود. نتایج آزمایش ها نشان می دهد مقادیر همه معیارها در لوب فرونتال و آکسی پیتال در حین فعالیت حافظه کاری افزایش می یابد که نشان دهنده کاهش همزمانی در سیگنال EEG است. از میان ویژگی ها، آنتروپی جایگشتی در لوب فرونتال به صورت قابل توجهی افزاش می یابد.

کلیدواژه ها:

همزمانی ، EEG ، حافظه کاری ، پیچیدگی ، معیار دیویس بولدین ، آزمون آماری