بررسی استفاده از کد گسترش دنباله مستقیم در رله کردن مشارکتی

در سیستم های مخابرات بی سیم، بدلیل چند مسیرگی ناشی از ذات محیط ارسال بی سیم، با تداخل ها و محو شدگی های سیگنال ارسالی روبرو هستیم. یکی از راه های مقابله با چند مسیرگی، استفاده از ایده ی مخابرات مشارکتی است. در مخابرات مشارکتی، با استفاده از ایستگاه های تکرار کننده ی رله، چندین نسخه ی یکسان از یک سیگنال اصلی، به سمت مقصد ارسال می گردد. در این مقاله، پروتکل های رله کردن AF و DF بررسی می شود. همچنین، پروتکل رله کردن DF با استفاده از کد Trellis و کد گسترش طیف DS/SS و پروتکل رله کردن AF با استفاده از کد گسترش طیف DS/SS، بررسی می شود. نشان داده می شود که در نسبت سیگنال به نویز 16dB، احتمال خطای بیت برای روش پروتکل AF با استفاده از کد DS/SS، حدود 4-^10 است. در صورتی که در همین نسبت سیگنال به نویز، احتمال خطای بیت برای روش پروتکل DF با استفاده از کد DS/SS برابر 3-^10 و برای روش پروتکل DF با استفاده از کد Trellis، برابر 2-^10 می باشد.

کلیدواژه ها:

مخابرات مشارکتی ، رله کردن ، طیف گسترده ، کد گسترش طیف