مقایسه فنی- اقتصادی بین رو ش پرکردن با مصالح سنگی توده ای و پرکردن بتنی هیدرولیکی در معادن زیرزمینی اورانیوم

پرکننده عبارت است از ماده یا موادی که جهت پرکردن فضاهای خالی حاصل از کارگاه های معادن زیرزمینی به منظور تامین ایمنی یا انجام عملیات استخراج مورد استفاده قرار میگیرد. پرکننده به منظور جلوگیری از آتشسوزی و انفجار، بهبود تهویه معدن، ایجاد سکو های کاری جهت استخراج طبقاتی، افزایش بازیابی ذخیره معدنی، بهبود پایداری حفریات معدن، کاهش تاثیرات نشست در سطح زمین و بعلاوه برای عوامل اقتصادی و زیست محیطی به کار گرفته میشود. پرکننده ها برای پرکردن معادن زیرزمینی که در آن سنگهای دربرگیرنده ماده معدنی از نظر مقاومت ضعیف تا متوسط میباشند، همانند روشهای استخراج کندن و پرکردن و کندن و پرکردن تونلی، مورد استفاده قرار می گیرد.هدف از این تحقیق، مقایسه فنی و اقتصادی روشهای پرکردن کارگاه های استخراج معادن زیرزمینی کشور با استفاده از روش بتن ریزی هیدرولیکی و پرکردن کارگاه های استخراج با استفاده از مصالح باطله سنگی استخراج شده، میباشد که با بررسیهای اجرایی صورت گرفته در یکی از معادن زیرزمینی کشور در نهایت با توجه به هزینه تمام شده، قابلیت های اجرایی و سرعت پیشرفت عملیات ، روش پرکردن با پرکننده های بتنی هیدرولیکی به منظور استفاده در معادن زیرزمینی انتخاب شده است.

کلیدواژه ها:

معدن زیرزمینی ، پرکننده بتنی هیدرولیکی ، پرکردن با مصالح سنگی ، اقتصادی