طراحی فضای شهری جهت ارتقاء خوانایی با تاکید بر قرارگاه های رفتاری (نمونه موردی: خیابان جنت مشهد)

فضاهای شهری کنونی ما فاقد از جمعیت فعال، روابط شهروندی و رفتاری میان آنها است. فضاهایی که عملا فاقد روحجمعی و تعاملات شهروندی می باشد. مجموعه ای از فضاهای مشابه که بهعنوان اجزاء شهر در نقاط مختلف واقع گردیده اندو بازخوردهای مناسبی را بر رفتار شهروندان ندارند. اگرچه وضوح یا خوانایی به هیچ وجه روی تنها صفت یک شهر زیبانیست، اما اگر محیط زندگی آدمیان را به مقیاس اندازه زمان و پیچیدگی شهر مورد ملاحظه قرار دهیم، این عامل اهمیتخاص مییابد برای درک این نکته، نباید شهر را به خودی خود در نظر بگیریم بلکه آن را به تصور و به دیده ساکنین آنبنگریم. غرض ما از خوانایی این است که به آسانی اجزای شهری را بتوان شناخت و بتوان آنها را در ذهن و در قالبیبه هم پیوسته به یکدیگر ارتباط داد. فضاهای شهری محیط هایی که شهروند در آن نمایان می شود و معنا بخشی به اینمحیط را سبب می گردد. هرچه شناخت فضای شهری قویتر باشد تحلیل فضای شهری دقیق تر است. فضاهایی معنادارترو برای شهروندان دلپذیرتر خواهد بود که شهروند بتواند به خوبی آن را درک کند رفتاری مناسب را در آن از خود بروزدهد. فضاهای شهری با هر جنس و کیفیتی بروز عینی مجموعه ای از کنش ها و واکنش ها می باشد که به صورت رفت وبرگشتی از فضا به شهروند و بالعکس اتفاق می افتد. چراکه رفتار مناسب در فضاهای مناسب رخ میدهد و فضاهای نامناسبحاصل رفتار نامطلوب است. به راین اساس فضاهای شهر وامدار رفتارهای شهروندان می باشد و رفتار شهروندان نیز نمودعینی کیفیت محیط پیرامونی آنها میباشد. فضاهای شهری خوانا که الزام کیفیت محیط شهری میباشد می بایست باتوجه به بخش های مختلف و وجوه گوناگون فضا مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد که این پژوهش با تکمیل زنجیرهرفتارشناسی و خوانایی سعی در بهبود شرایط فضاهای شهری و به تبع آن محیط شهری دارد.

کلیدواژه ها:

طراحی شهری ، خوانایی ، قرارگاه رفتاری ، رفتارشناسی