تاثیر افزودن پلیمر اتیلن ونیل استات (EVA) بر روی حساسیت حرارتی و ویسکوزیته چرخشی قیر

ارتباط اساسی بین خواص و رفتار قیر با رفتار مخلوط های آسفالتی باعث گردیده که قیر به عنوان یکی از عوامل موثر اصلی در عملکرد مطلوب مخلوط های آسفالتی مورد توجه قرار گیرد. از طرف دیگر حساسیت حرارتی قیر یکی از مشخصات قیر است که به عنوان چگونگی تغییرات حاصله در روانی یا سفتی قیر در اثر درجه حرارت های مختلف تعریف می شود که می تواند تاثیر فراوانی در دوام و عملکرد نهایی مخلوط آسفالتی داشته باشد. قیرهای با حساسیت حرارتی کمتر، عملکرد مناسب تری در مخلوط های آسفالتی ایجاد می نمایند. لذا در این مقاله سعی شده است به بررسی تاثیر افزودن اتیلن ونیل استات (EVA) با درصدهای وزنی مختلف بر روی حساسیت حرارتی قیر به روش شاخص نفوذ (PI) پرداخته شود. نتایج بدست آمده از آزمشات نشان دهنده آن است که افزودن اتیلن ونیل استات باعث کاهش درجه نفوذ، افزایش نقطه نرمی و کاهش حساسیت حرارتی قیر اصلاح شده در مقایسه با قیر پایه می گردد که این امر نشان دهنده ی عملکرد بهتر قیر اصلاح شده در برابر تغییرات درجه حرارت محیط و در نتیجه افزایش دوام وکاهش خرابی های روسازی آسفالتی می باشد. همچنین از آنجاییکه ویسکوزیته قیر مصرفی عاملی مهم در کارایی مناسب آن در هنگام اختلاط و در نتیجه پوشش مناسب سنگدانه ها در مخلوط آسفالتی می باشد، لذا به کمک آزمایش ویسکوزیته چرخشی، به بررسی کندروانی نمونه های قیری حاوی اتیلن ونیل استات در دمای 135 درجه سانتیگراد پرداخته شد که نتایج حاکی از افزایش مقدار کندروانی در نمونه های حاوی EVA می باشد.

کلیدواژه ها:

قیر ، اتیلن ونیل استات ، حساسیت حرارتی قیر ، درجه نفوذ ، نقطه نرمی ، ویسکوزیته جرخشی