بررسی مولفه های تاثیرگذار درتزیینات داخلی مساجد سنتی ایرانی بانگرش به ارتقای حس مکان نمونه موردی: مسجد سجادتهران

که گفت در اسلام دین را با هنر سازگاری نیست بر عکس، این دو یکدیگر را در آغوش میکشند؛ و آن هم در مسجد. خدای تعالی، نه فق رحیم وحکیم است بلکه جمیل هم هست و از همینرو دوستدار جمال. مسجد بهعنوان مهم ترین عنصر معماری اسلامی و ایرانی میبایست جلوهگاه تفکر بنیادی توحید باشد، معمار ایرانی به مدد هنر و تزیینات خواه به طور مستقیم و خواه بهصورت انتزاعی اصل وحدت در عین کثرت را در حد اعلای خود در مسجد ایرانی به نمایش گذاشته است. مسجد ایرانی موزه یا نمایشگاهی از هنرهای تزیینی نیست، بلکه معمار بینام و نشان آن همواره کوشیده تا با الهام از طبیعت و پیرامون خود نقشی بزند سهل و ممتنع، که موجبات معراج مومن را میسر سازد و دعوتی باشد برای سیر و سلوک معنوی او. در این مقاله هدف آن است که به بازخوانی آن دسته از تزییناتی بپردازیم که سبب تقویت نقش دعوتکنندگی و حس مکان در مسجد ایرانی شده و در ادامه نیز تزیینات داخلی و خارجی مسجد سجاد، واقع در تهران را تحلیل میکنیم تا با بهرهگیری صحیح و بهجا از آن، شاهد خلق مساجدی آباد در این دوره نیز باشیم.

کلیدواژه ها:

مسجد سنتی ایرانی ، تزیینات ، حس مکان ، مسجد ایرانی