ساماندهی محور های پیاده با تاکید بر اصول انسان محور مطالعه موردی طراحی پل عابر پیاده فلکه دوم صادقیه

با شروع انقلاب صنعتی،اختراع اتومبیل و گسترش شهرها، به تدریج اولویت دادن به نقش عابر پیاده و فضاهای پیاده محور در شهرهاو فضاهای شهری کمرنگ شده و ازکیفیت فضایی عرصه های عمومی شهر، فضاهای باز شهری(خیابان و پیاده راه ها )کاسته شده است.عرصه های که خود به عنوان بستر و خاستگاه ، نقش محوری در ارتقای سطح تماس ها ، ارتباطات و تعاملات اجتماعی بین شهروندان ایفا می کنند. در این راستا عدم توجه به مقیاس انسانی و نادیده گرفته شدن نیازهای عابرین پیاده از معضلات پیش رو می باشد.به طوری که کمبود و نبود کیفیت در پیاده راه ها منجر به تضعیف حضور و تعاملات اجتماعی شهروندان شده است.پیاده راه ها یا مسیرهای پیاده برای تبدیل فضاهای سکونتگاهی به مکان های امن و لذت بخش برای پیاده اختصاص داده شده اند. امروزه، در سیاست های برنامه ریزی و طراحی شهری به دنبال تقویت محیط های پیاده و از بین بردن موانعی هستیم که توانایی ما را برای پیاده روی آسان و ایمن، محدود می کند. مطالعه حاضر به منظور بررسی و سنجش تمایل به حضور گروه های مصرف کننده و ایجاد شرایطی به منظور ارتقا کمی و کیفی محیط شهری، افزایش حضور ، ارتباطات و تعاملات اجتماعی افراد با یکدیگر در محیطی امن و سالم، رفع آلودگی های زیست محیطی و مهمتر از همه احترام به هویت عابر پیاده به عنوان جزیی مهم از سیستم دسترسی ها در قالب بسترکالبدی مناسب، انجام شده است.فضای پیشنهاد شده (پل عابرپیاده ) ایجاد مسیرهای خاص حرکت پیاده و فضاهای مکث در جهت بهبود کیفیت فضای شهری را مطرح میکند. این مقاله به سنجش کیفیت محیط، به بررسی امکان ایجاد پل پیاده راه، از سه بعد کالبدی، کارکردی و ادراک محیطی پرداخته است. بنابراین سوال ما این است که چگونه میتوانفضایی طراحی نمودکه با تنوعبخشی به کارکردهایموجود درمحورپیاده فلکه دوم صادقیه حضورپذیری شهروندان را بوجود آورد درواقع دراثر احداث دسترسی ها و عدم توجه به سواره و عابر پیاده ، سرزندگی وکیفیتهای محیطی منطقه از بین رفته است و عدم توجه به سایت منجر به نابودی آن خواهد شد. با توجه به موقعیت موجود سایت میتوان تداخل سواره و پیاده را کاهش داد. درنتیجه مهمترین هدف طراحی اینست که بتوان با ایجاد مدیریت یکپارچه در راستا حضور و ایجاد تعاملات اجتماعی شهروندان و کسبه را در پی داشته باشد. این پژوهش از روش تشریحی-تحلیلی استفاده شده ، سپس برای تحلیل معیارها ، بامولفه های 7 گانه بررسی ودر نهایت از تحلیل یکپارچه سوات و ضوابط به ارایه راهبردها ، راهکارها و سیاستها پرداخته میشود.در مرحله آخر پیشنهاداتی ارایه میگردد،که توسعه فضای شهری ، جهت امنیت و سرزندگی و... را در برداشته باشد.

کلیدواژه ها:

پیاده راه ، اصول انسان محور ، پل عابر ، قابلیت پیاده مداری