اثر سطح متیونین+ سیستین قابل هضم جیره بر عملکرد مرغان تخم گذاردر دوره پس از تولک

یک آزمایش به منظور بررسی اثر سطح اسیدهای آمینه متیونین + سیستین قابل هضم جیره در دوره پس از تولکبری 92-103) هفتگی) بر عملکرد تولیدی مرغان تخم گذار با استفاده از 288 قطعه مرغ تخم گذار سویه های لاین W36 در قالب یک طرح بلوک کامل تصادفی با 6 تیمار، 6 تکرار و 8 قطعه مرغ در هر واحد انجام شد. تیمارهای تغذیهای شامل 6 سطح 0/48)، 0/53، 0/58، 0/63، 0/68 و 0/73 درصد) متیونین + سیستین قابل هضم در جیره بود. اثر سطح متیونین + سیستین قابل هضم جیره بر شاخصهای عملکرد تولیدی شامل درصد تخم گذاری، گرم تخم مرغ تولیدی روزانه، ضریب تبدیل غذایی، وزن تخم مرغ و شاخص واحد هاو تخم مرغ معنی دار نشد .(P> 0/05) اگر چه افزایش سطح متیونین + سیستین قابل هضم جیره اثر معنی داری بر شاخصهای عملکرد تولیدی نداشت، اما بالاترین میزان درصد تخم گذاری و گرم تخم مرغ تولیدی مربوط به پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی 0/53 درصد متیونین + سیستین قابل هضم بود که این میزان معادل مقدار توصیه راهنمای سویه های لاین W36 است. نتایج این آزمایش نشان داد در دوره پس از تولک بری افزایش سطح متیونین + سیستین قابل هضم جیره بر شاخصهای عملکردی و کیفیت تخم مرغ تولیدی اثر ندارد، و حتی می توان میزان متیونین + سیستین قابل هضم جیره را بمقدار 0/05 کمتر از جیره توصیه شده کاهش داد.

کلیدواژه ها:

عملکرد ، متیونین + سیستین قابل هضم ، مرغان تخم گذار