تاثیر انگل ایکتیوفتیریوس مولتی فیلیس (Ichthyophthirius multifiliis) غیرفعال شده با پرتو گاما بر برخی فاکتورهای خونی و بیوشیمیایی ماهی قزل آلای رنگین کمان

در تحقیق حاضر بررسی اثر تروفونتهای غیرفعال شده با پرتو گاما و فرمالین و نانوذره آلژنیک اسید بر ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در مواجه ه با انگل فعال عامل بیماری لکه سفید ( Ichthyophthirius (multifiliis در سیستم پرورشی مدار بسته مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه هفت تیمار با سه تکرار در نظر گرفته شد. تیمارها شامل ماهیان ایمن زا شده با تروفونتهای غیرفعال شده با فرمالین، ماهیان ایمنزا شده با تروفونتهای غیرفعال شده با فرمالین به همراه نانوذره آلژنیک اسید، ماهیان ایمنزا شده با تروفونتهای غیرفعال شده با پرتو گاما، تیمار ماهیان ایمنزا شده با تروفونتهای غیرفعال شده با پرتو گاما با نانوذره آلژنیک اسید، تیمار ماهیان تغذیه شده با نانوذره آلژنیک اسید، گروه کنترل مثبت که تنها انگل فعال را دریافت نمودند و گروه شاهد میباشد. برای این منظور 210 عدد ماهی قزل آلای رنگین کمان 20 تا 30 گرمی بین 21 آکواریوم تقسیم شده و شاخصهایی از قبیل شاخصهای خونی (شامل جمعیت لوکوسیتی، میزان گلبوهای قرمز و هماتوکریت) و شاخصهای سرمی (شامل پروتیین کل، آلبومین، آلکانین فسفاتاز، لیزوزیم و گلوکز) مورد بررسی قرار گرفت. گلبول سفید و گلبول قرمز (به جز تیمار تروفونت زنده) در اکثر تیمارها افزایش معناداری نسبت به گروه شاهد نشان دادند. آلبومین در تیمارهای فرمالینه و فرمالینه- نانوذره آلژنیک اسید و لیزوزیم در دو تیمار فرمالین و تروفونت زنده افزایش معنادار نشان دادند. همانطور که فاکتورهای خونی و بیوشیمیایی نشان می دهد تفاوت معناداری بین تیمارهای فرمالینه و تیمارهای انگل پرتوتابی شده در میزان ایمنی زایی وجود ندارد و هر دو تیمار توانستند در سطح مناسبی باعث افزایش سطح ایمنی گردند. از این رو غیرفعالسازی از طریق پرتو شاید بتواند جایگزین مناسبی برای غیرفعال سازی از طریق مواد شیمیایی میباشد.

کلیدواژه ها:

ایکتیوفتیریوس مولتی فیلیس ، ماهی قزل آلای رنگین کمان ، پرتو گاما ، نانوذره آلژنیک اسید