بررسی فقهی شرایط اجرای نفس مجازات تعزیری و تادیب کودک

تعزیر عقوبتی است که شارع برای آن اندازهای معین نکرده و تعیین مقدارش را به دست حاکم شرع سپرده است، ولی تادیببا توجه به موارد کاربرد آن نزد فقیهان برای دو معنای؛ تربیت اخلاقی و تعزیر، استعمال شده است. سوال اصلی این پژوهش درمورد شرایط اجرای نفس مجازات تعزیری و تادیب کودک در فقه است که بعد از واکاوی مستندات آن دو مشخص شد: از آنجاییکه هدف از اجرای تعزیر و تادیب کودک، اصلاح و تربیت اوست، این هدف تنها در صورت رعایت شرط عدم ضرر به نفس ویحاصل می شود. همچنین بحث از حق تخفیف یا پذیرش عفو، حاکی از رعایت شرط به مصلحت بودن اجرای آن دو در حق کودکمجرم است و در مورد رعایت شرط اندازه تنبیه و مجازات هم گفته شد: تادیب برای امور اخلاقی به بیش از پنج تا شش ضربه جایزنیست، ولی در مورد تعزیر نباید محصور به این مقدار شد و تا ده ضربه جایز است. همچنین تعزیر کودک واجب و نسبت به تادیباو دارای شدت بیشتری است، ولی تادیب او رحجان دارد و از شدت کمتری برخوردار می باشد.

کلیدواژه ها:

کودک ، تعزیر ، تادیب ، فقه ، شرایط اجرا