بررسی تاثیر دوغاب میکروسیلیس و نحوه افزودن فوق روان کننده پلی کربوکسیلاتی جهت تولید بتن خودتراکم در کارخانه های بتن آماده

بتن خودتراکم به وسیله ویژگی های منحصربه فردی چون روانی و خاصیت پرکنندگی بالا از سایر بتن ها متمایز می گردد. این ویژگی ها به دلیل کاهش احتمال بیرون زدگی آرماتورها این بتن را تبدیل به بهترین انتخاب برای المان های سازه ای و معماری با اشکال و میلگرد گذاری های پیچیده می کند. در کنار این ویژگی های مثبت، از مهم ترین چالش های تولید این بتن در مقیاس صنعتی، افت اسلامپ آن به دلیل خاصیت زود گیر فوق روان کننده پلی کربوکسیلاتی و قیمت بالای آن به دلیل لزوم استفاده از افزودنی های شیمیایی و معدنی است. در این پژوهش جهت به دست آوردن حداکثر روانی و پرکنندگی در هنگام بتن ریزی و غلبه بر افت اسلامپ این بتن، 4 طرح اختلاط قابل اجرا در کارخانه های بتن آماده ارایه شده است. ازآنجایی که این طرح ها در مصالح مصرفی و نحوه اختلاط باهم تفاوت دارند در ارایه آنها سعی شده است، مصالح مصرفی و افزایش قیمت اعمال شده در بتن متناسب با نیاز پروژهتعیین گردد. در پایان نیز پس از ارایه راهکارهایی جهت تولید مکانیزه بتن خودتراکم، نقاط ضعف و قوت طرح های پیشنهادی بررسی شده و طرح های اختلاطی متناسب با شرایط هر پروژه ارایه شود. از مهم ترین یافته های این پژوهش آن است که افزودن دوغاب میکرو سیلیس به بتن باعث تامین خاصیت پرکنندگی موردنیاز باعث گردیده و جهت مقابله با خاصیت زود گیر فوق روان کننده پلی کربوکسیلاتی، افزودن بخشی از فوق روان کننده در محل پروژه به میکسر می تواند موثر باشد.

کلیدواژه ها:

بتن خودتراکم ، روانی و خاصیت پرکنندگی بالا ، دوغاب میکروسیلیس ، افت اسلامپ