ارزیابی روش مقاوم سازی ژاکت بتنی و ارایه روشی نوین جهت بهبود عملکرد آن

روکش بتنی با کاشت میلگرد، در ایران و سایر کشورها، به عنوان یکی از اصلی ترین روش های مقاوم سازی سازه های بتن مسلح به شمار می رود و در مواردی چون تقویت دیوارهای برشی، پایه و عرشه ی پل ها و دیواره ی تونل ها به کار می رود. مسایلی از جمله تامین عمق کاشت میلگرد و نیز توزیع ناهمگن تنش حرارتی که باعث ایجاد تنش های برشی و کششی ناخواسته بین دو لایه می گردد، استفاده از این روش را با محدودیت ها و ابهاماتی روبرو می کند. در مقاله حاضر، ضمن تشریح این روش مقاوم سازی و مکانیزم انتقال بار بین دو لایه، یک راهکار کامل و عملیاتی برای چیرگی بر مشکلات مذکور ارایه می شود. راهکار ذکر شده ضمن ارضای روابط آیین نامه های معتبر و تضمین ایجاد رفتار یکپارچه در بتن و کاهش چشمگیر عمق کاشت، در شرایط بارگذاری لرزه ای و خستگی نیز عملکرد بسیار مناسبی دارد.

کلیدواژه ها:

مقاوم سازی ، ژاکت بتن مسلح ، کاشت میلگرد ، اتصال برشی