مطالعه آزمایشگاهی ضریب نفوذپذیری بتن پلاستیک در دیواره های آب بند ساحلی

دیواره های آب بند موانع سطحی یا زیر سطحی عمودی هستند که برای کاهش یا توقف جریان آب های سطحی، زیر زمینی یا دریا به منظور جلوگیری و محافظت سازه ها در برابر حرکت و جریان آب طراحی میشوند. یکی از گزینه های مناسب برای دیواره های حایل آببند ساحلی میتواند بتن پلاستیک باشد. بدین منظور در تحقیق حاضر با مطالعه ی پارامتریک بر روی 18 طرح اختلاط مختلف با نسبت های آب به سیمان 1/6، 1/8 و 2 و همچنین نسبت های بنتونیت به سیمان 0/1، 0/3 و 0/5 و با عیارهای 150 و 200 کیلوگرم بر مترمکعب، نفوذپذیری این بتن مورد بررسی قرار گرفت. برای ساخت بتن پلاستیک در این تحقیق از سیمان تیپ 2، نسبت شن به ماسهی 60 به 40 و حداکثر اندازه ی شن 19 میلیمتر استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که با افزایش میزان سیمان، ضریب نفوذپذیری بتن پلاستیک در نسبت B/C ثابت 0/1، بین 17/4 تا 22/3 درصد، در نسبت B/C ثابت 0/3، بین 16/2 تا 20/7 درصد و در نسبت B/C ثابت 0/5، بین 9/3 تا 13/4 درصد کاهش یافته است. در پایان پس از جمع بندی نتایج، کانتورهای تغییرات ضریب نفوذپذیری برای بتن پلاستیک توسط نرم افزار minitab ترسیم شد که با استفاده از آن میتوان بر اساس مشخصات طرح مورد نظر به پارامترهای بهینه دست یافت که نتایج ضریب نفوذپذیری نشان دادند که استفاده از بتن پلاستیک با عیار 200kg/m3 منجر به خصوصیات مقاومت بیشتر و نفوذپذیری کمتر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

بتن پلاستیک ، ضریب نفوذپذیری ، نسبت آب به سیمان ، نسبت بنتونیت به سیمان ، سازه های ساحلی