ارایه رویکرد ترکیبی DEA-AP برای رتبه بندی استان های ایران از منظر کارایی انرژی

عدم کارایی فنی و اقتصادی مصرف انرژی و مشکلات زیست محیطی ناشی از آن، ضرورت مدیریت مصرف انرژی و پرداختن به مسیله ی کارایی انرژی را پیش ازپیش آشکار می سازد. در این پژوهش با ترکیب داده های مختلف مصرف انرژی، خروجی های اقتصادی و سرمایه ای با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها به ارزیابی کارایی انرژی استان های مختلف ایران طی دوره 1392-1388 پرداخته شد. سپس با توجه به این که روش DEA بین مواردی که نمرات کارایی بالایی دارند هیچ گونه تمایزی قایل نیست لذا برای ارزیابی صحیح کارایی از روش AP (اندرسون پیترسون) استفاده شد تا امکان رتبه بندی واحدهای کارا نیز وجود داشته باشد. نتایج نشان می دهد که استان های تهران، اصفهان، مرکزی وهرمزگان بالاترین کارایی را در دورهی مورد بررسی دارند واز این نظر می توانند به عنوان الگو برای سایر واحدهای مشابه مطرح شوند. این در حالی است که استان های یزد وچهارمحال وبختیاری کمترین میزان کارایی را دارند

کلیدواژه ها:

کارایی انرژی ، تحلیل پوششی داده ها ، روش اندرسون پیترسون