بررسی کیفیت میکروبی و فیزیکوشیمیایی آب استخرهای شنای استان گیلان در سال 1396

مقدمه: استخرهای شنا یکی از اماکن عمومی ورزشی و تفریحی می باشند. آلودگی آب استخرهای شنا می تواند باعث بروز بیماری های پوستی، قارچی، اختلالات روده ای، اسهال، ناراحتی های چشم و گوش و بیماری های مقاربتی در شناگران گردد. باید سعی شود تا آب این اماکن پاک و عاری از میکرو ارگانیسم های بیماریزا باشد و توسط ارگان های نظارتی بطور مرتب مورد پایش قرار گیرد.روش اجرا: دراین مطالعه توصیفی-مقطعی که در 41 استخرشنا در 15 شهرستان استان گیلان در سال 1396 انجام گرفت، تعداد 505 نمونه برداری به همراه بازدیدهای میدانی، برای انجام آزمایش های کدورت، کلر آزاد باقیمانده، آزمایش میکروبی هتروتروف ها و آزمایش میکروبی کلیفرم های گرماپای مطابق با استانداردهای کشوری و بین المللی استخرهای شنا انجام پذیرفت و توسط نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل آماری انجام گرفت.یافته ها: نتایج نشان دادکه 10/8درصد آب استخرهای شنا فاقد کلر آزاد باقیمانده، 33/1 درصد دارای کدورت نامطلوب، 39/3 درصد دارای آلودگی میکروبی هتروتروف و 6/7 درصد دارای آلودگی میکروبی کلیفرم های گرماپای می باشد. این مطالعه نشان داده است که در آب استخرهای شنا، بین فقدان کلر باقیمانده آزاد، کدورت بالا و وجود میکروارگانیسم های هتروتروف و کلیفرم های گرماپای رابطه معنی دارای وجود دارد. P<0.05 نتیجه گیری: آب استخرهای شنایی که دارای کلرباقیمانده آزادکم و کدورت بالاتر از حد استاندارد هستند دارای آلودگی میکروبی می باشد و برای جلوگیری از آلودگی آب استخر های شنا، استفاده از سیستم تصفیه مناسب جهت کاهش کدورت آب، افزودن کلر آزاد باقیمانده در حد استاندارد، استحمام شناگران قبل از ورود به استخر، نظارت بیشتر و بموقع توسط متصدیان استخرها و بازرسان بهداشت محیط بویژه در زمان هایی که بیشترین تعداد شناگران در آب استخر حضور دارند، پیشنهاد می گردد

کلیدواژه ها:

استخرشنا ، کدورت ، کلیفرم گرماپای ، هتروتروف