بررسی حقوقی اعاده حیثیت در نظام حقوقی ایران

اعاده حیثیت عبارت است از باز گردانیدن حیثیتی که تحت تاثیر عوامل مختلف از اشخاص سلب شده یامورد هتاکی واقع گردیده است که گاه ممکن است در مورد فرد بیگناهی که در مظان ارتکاب جرم قرار گرفته یا به حیثیت او لطمه وارد شده است به کار رود که در این صورت با اعاده حیثیت کلیه خسارات معنوی خود را جبران میکند چرا که بدون تردید در جوامعی که قانون حاکم است حرمت و حیثیت اشخاص که جزو سرمایه های معنوی آنان است مورد توجه و احترام قانون گذار میباشد تا آنجا که این امر مورد توجه متون قانون اساسی اکثر کشورها مورد تصریح و حمایت مقنن قرار گرفته است بنابراین هتک حرمت و حیثیت اشخاص به هر شکلی که باشد ممنوع بوده، حسب مورد مستوجب مجازات خواهد بود و گاهی امکان دارد اعاده حیثیت درمورد محکوم علیهی به کار رود که از این طریق بعض یا تمام حقوق محکوم علیه را به وی بازگرداند. آنچه که مسلم است هدف از اعمال مجازات طرد مجرم برای همیشه نمیباشد بلکه پس از اعمال مجازات امید است مجرم مانند افراد عادی بتواند به اجتماع بازگردد. مجرم در دوره اعاده حیثیت به مانند مریضی است که دوره نقاهت را میگذراند فلسفه وضع نهاد اعاده حیثیت این است تا در پی آن مجرم راه و رسم در اجتماع زیستن را فرا بگیرد و بدون مشکل به میان جمع باز گردد. در مقاله حاضر ابتدا از تعریف اعاده حیثیت و انواع آن بحث خواهد رفت سپس به بررسی شرایط نیل به اعادهحیثیت، آثار اعاده حیثیت پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

اعاده حیثیت ، حقوق کیفری ، حقوق ایران ، محکومیت ، بازگرداندن