بررسی امید و یاس بر اساس آموزه های اسلامی

امروزه علیرغم پیشرفت انسان ها در همه ی زمینه ها، یکی از مشخصه های بارز و عینی در رفتار عموم مردم جامعه ضعف و امیدواری است، به همین دلیل شناخت عوامل این رذیله و راههای تقویت امید در آدمی ضمن ایجاد تالش هدفمند در انسان، سلامت روان او را نیز تضمین خواهد نمود. ناامیدی یکی از حالات هیجانی منفی در انسان است که عوامل بسیاری از جمله نداشتن سعه صدر، عدم اعتقاد به خدا، وسوسه های شیطانی، امیدهای دروغین، شکست ها، سوءظن و... سبب پدید آمدن آن می شوند و پیامدهای خطرناک و غیر قابل جبرانی را به دنبال دارد. اهمیت انتخاب این موضوع، عمومیت این رذیله ی اخلاقی در بین انسان ها، به خصوص جوانان و پیامدهای سوئی که این رذیله برجای می گذارد بود. در مکاتب روانشناختی به طور گسترده به بررسی این موضوع پرداخته شده ولی چون نگاه روان شناسی به این موضوع یک نگاه ملموس و حاصل تجربه های مادی است، تنها توانسته تا حدودی با این مشکل مقابله کند. اما سوالی که برای یک مسلمان وجود دارد این است که نگاه دین و مذهب از جمله آیات نسبت به این موضوع چیست و چه راه حل هایی برای مقابله با این رذیله ارائه داده اند. بسیاری از سخنان حکیمانه و ارزشمند امامان حاوی چگونگی عمل کرد و ارائه راهکار درباره مقابله و کنترل این حالت هیجانی است. همچنین دربردارنده شیوه های چگونگی برانگیختن هیجان های مثبت در انسان ها برای درمان و از بین بردن یاس و ناامیدی است. و هدف این مقاله بررسی چنین روایاتی است که مهمترین راهکارها و شیوه هایی که در برانگیختن هیجان های مثبت مردم برای درمان یاس و تقویت امید برخوردار هستند، می باشد.

کلیدواژه ها:

روایات ، یاس ، امید ، امام علی (ع) ، سلامت روان ، نگاه روانشناسی