صلاحیت و نحوه رسیدگی دادگاه اطفال و نوجوانان در قانون آیین دادرسی کیفری 92

هدف کلی پژوهش بررسی مبانی تشکیل دادگاه های اطفال و نوجوانان در آیین دادرسی کیفری 1392 است،جرایمی که مرتکبین آن ها کمتر از 18 سال سن دارند تابع مقررات ویژه ای در قانون جدید است در این قانون دادسراو دادگاه ویژه اطفال و نوجوانان پیش بینی شده است. در دادسرای اطفال و نوجوانان تفاوت ها و تسهیلاتی برای اتهامات این متهمان در نظر گرفته شده است. یکی از موارد آن این است که قرارهای تامینی که صادر می شود با قرارهایی که در دادسرای عمومی برای بزرگسالان صادر می شود، متفاوت است و دادسرای نوجوانان و اطفال از والدین طفل می خواهد که هر زمان که نیاز است طفل در دادسرا حاضر شود نوجوانی که بالای 18 سال سن داشتهباشد اگر برای وی دادگاه به عنوان قرار تامین وثیقه بخواهد و طفل نتواند وثیقه را تهیه کند در این زمان، قرارنگهداری موقت نوجوان در کانون اصلاح و تربیت صادر می شود. اگر طفل زیر 18 سال جرم مشروطی انجام داده باشد در دادسرای اطفال پیش بینی شده که ضابطان حق ندارند بازجویی های اولیه از متهم زیر 18 سال را شروع کندو ناچارند موضوع را به دادسرای اطفال ارجاع دهند دادگاه اطفال و نوجوانان در قانون جدید آیین دادرسی کیفری به صورت اختصاصی تشکیل شده است تفاوت این دادگاه با سایر دادگاه ها این است که جلسه دادگاه با حضور دو مشاور و یک قاضی تشکیل می شود و مشاورین علوم اجتماعی، روانشناسی در جلسه دادگاه حضور دارند. اگرمتهمی دارای دو اتهام باشد و یکی از آن در صلاحیت دادگاه کیفری یک (مثل اتهام قتل عمدی) و دیگری در صلاحیت دادگاه کیفری دو(مثل سرقت) که قاعدتا باید از هم جدا شود و هر کدام در دادگاه مربوطه رسیدگی شود ولی در قانون جدید آیین دادرسی کیفری اگر فردی اتهامات متعددی داشته باشد دادگاه کیفری یک توان رسیدگی به هر دو اتهام را دارد، روش تحقیق در پژوهش حاضر به صورت تحلیلی توصیفی و از نوع کتابخانه ای و در پی پاسخ به این سیوال است که مبنای حقوقی تشکیل دادگاه های اطفال و نوجوانان بزهکار در قانون آیین دادرسی کیفری چیست، و با توجه به مطالعات صورت گرفته در پی اثبات این فرضیه است که مبنای حقوقی تشکیل دادگاه اطفال و نوجوانان بزهکار را مى توان در امر اجتناب از آسیب با توجه به وضعیت حساس اطفال دانست.

کلیدواژه ها:

حقوق ، متهم ، اطفال ، نوجوانان ، صلایحت ، دادگاه