بررسی میزان انطباق پذیری پارک های شهر تهران با رویکرد شفابخشی باغ ها

باغ های شفابخش به عنوان باغ های موثر در سلامت جسمی و روانی در محیط های مصنوع به دور از بیم زندگیپرمخاطره امروزی، افزون بر خدمات آموزشی، درمانی، طب سنتی و گیاهان دارویی، برای مراجعه کنندگان خودآرامش روحی و روانی به ارمغان می آورد. اثرات منفی جسمی– روانی محیط های بسته، تاریک و شلوغ شهری برانسان، به مانند: اضطراب، افسردگی، خستگی روانی و... لزوم طراحی و اجرای باغ های شفابخش را در محیط هایمصنوع مسلم و محرز می نماید. در این پژوهش از طریق تحلیل و تفسیر منابع متعدد و معتبر، سعی شده است تاعوامل موثر در شفابخشی باغ ها شناسایی گردد، تا اولا تاثیرات و چارچوب این شاخصه ها و مولفه های شفابخشیدر هر گونه از کاربری ها و عرصه ها، تدوین شده و دوما با توجه به شاخصه ها و مولفه های شفابخشی باغ ها، از طریقمشاهده محقق و پرسشنامه انطباق پذیری، در 9 پارک شهر تهران مورد ارزیابی و نظرسنجی کاربران قرار گیرد، تانقاط قوت، ضعف، انطباق پذیری و رضایتمندی کاربران از پارک ها شناسایی شده و برای بهبود سطح کیفیت وعملکرد پارک ها، این موارد را در طراحی و بازطراحی لحاظ نمود. همچنین نتایج این تحقیق بیانگر آن استپارک های شهر تهران از نظر میزان شاخصه های شفابخشی و نیز اکولوژیکی در اکثر سطوح، در موقعیت ضعیف ویا بسیار ضعیف قرار دارند. از اینرو، مطالعات این تحقیق، ضرورت طراحی و بازطراحی پارک ها را براساس اصولعلمی روشن می سازد.

کلیدواژه ها:

باغ های شفابخش ، شاخصه های شفابخشی و اکولوژیکی ، پارک های شهر تهران ، سلامت عمومی و روانی