آسیب شناسی بافت فرسوده شهری (نمونه موردی: محله قدیمی فیضآباد کرمانشاه)

در سالهای اخیر با توجه به تحولات سریع علمی و فنی و دگرگونی در ساختار کالبدی، اقتصادی و اجتماعیشهرها و همچنین مطرح شدن نظریه توسعه پایدارشهری، اهمیت نوسازی و احیاء بافت های فرسوده و ناکارآمدبیش از پیش مشخص می گردد. شکل گیری بافت های شهری و تغییرات فیزیکی صورت گرفته در گذر زمان نقشتکنولوژی، نیازها، ذوق و خواست عمومی در ارتباط با شکل و بافت اجتماعات انسانی و نقش عوامل اقتصادی –اجتماعی در تغییر چهره و زندگی شهری امروزی نشان می دهد. در طول دهه های اخیر اثر بخشی و تقابل عواملاقتصادی – اجتماعی و جمعیتی بر یکدیگر، موجب تغییر در فضای ساخته شده شهری و سیمای کاملا جدیدفضای کالبدی شهر شدهاست و بدین ترتیب تعادل و پیوستگی سنتی فضای کالبدی و نقش عناصر مهم آن در همشکسته شده است. همچنین سیاست گذاری های دوگانه و مغایر در احداث واحدهای مسکونی ارزان قیمت وگسترش روز افزون محدوده خدماتی شهرها باعث گردیده عملا محدوده بافت های فرسوده که عمدتا در مناطقمرکزی شهرها واقع گردیده از دید دستاندکاران و سیاستگذاران امر توسعه مخفی مانده و عملا به فراموشیسپرده شده اند. دشواری های ناشی از عملیات اجرایی، مسایل و نارسایی ها حقوقی و قانونی، محدویت های مربوط بهمیراث فرهنگی، هزینه های مربوطه به تملک زمین در مقایسه با زمینه ای در اختیار انبوه سازان که اغلب به صورترایگان تحویل می گردد، مشکلات مربوط به انجام توافق به دلیل تعدد ورثه، وجود املاک مخروبه و بلاصاحب،انگیزه سرمایه گذاران، بخش های تعاونی و اشخاص را جهت سرمایه گذاری در این بافت ها کم نموده و همین موضوعباعث بیت وجهی و رهاشدگی آن در نزد مدیران شهری گردیده است. در مقاله حاضر به بررسی آسیب های بافتقدیمی محله فیض آباد پرداخته شده است و سپس سعی شده راهکارهایی جهت احیا و باززنده سازی آن عنوان گردد.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، بافت فرسوده شهری ، محله فیض آباد شهر کرمانشاه