امکان سنجی تشکیل بازارهای ساحلی انواع ماهیان استخوانی دراستان مازندران

سنتی بودن بازارهای ماهیان استخوانی، سهم پایین صیادان از فروش صید و در مقابل، وضع نامناسب بازار ماهیان و قیمت بالای آنها در این بازارها، از چالشهای عمده بازار ماهیان در استان مازندران میباشد. در این بازار نارضایتی مصرف کننده و صیاد به طور همزمان، مشکل چالش برانگیزی را پیشروی سیاست گذاران قرار داده است. توجه به علایق مصرف کننده و حذف حلقه های زاید، یکی از مهمترین عاملهای کارایی بازار و بهبود سهم تولیدکننده (صیاد) خواهد بود. طراحی بازارهای ساحلی و فروش ماهیان صید شده در این بازار، افزون بر تامین ماهی تازه و سالمتر برای مصرفکنندگان، رضایت بیشتر آنان را به جهت جذابیت اینگونه بازارهای کنار دریا ایجاد خواهد کرد. براین اساس، این بررسی به امکان سنجی تشکیل بازار ساحلی انواع ماهیان استخوانی در استان مازندران در سال 1391 میپردازد. برای این منظور 684 پرسشنامه به روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای بین نواحی ساحلی و غیر ساحلی استان توزیع و پس از تکمیل گرداوری شد. نتایج این بررسی براساس تحلیل الگوی لوجیت نشان داد ، در بازار ساحلی ماهی سفید، کفال و کپور، در بهترین حالت مصرف کنندگان حاضر به پرداخت به ترتیب 16/418 ، 14/657 و 13/197 درصد بیشتر از میانگین قیمتها خواهند بود. همچنین در بدترین حالت نیز مصرف کنندگان حاضر به پرداخت به ترتیب 7/634، 6/280 و 5/243 درصد میباشند. در بازار غیر ساحلی نیز نتایج نشان داد که در بهترین حالت، مصرف کنندگان برای تشکیل بازار ساحلی حاضر به پرداخت 14/302، 12/590 و 11/185 درصد و در بدترین حالت حاضر به پرداخت به ترتیب 5/243، 6/021 و 3/995 درصد بیشتر از میانگین قیمتها خواهند بود. لذا براین اساس تشکیل بازار ساحلی باتوجه به کاهش هزینه های انتقال به بازارهای عمده و خرده فروشی و در راستای افزایش سهم صیادان از بازار میتواند مناسب باشد.

کلیدواژه ها:

بازار ساحلی ، تمایل به پرداخت ، ماهیان استخوانی ، استان مازندران