بررسی نقش سرمایه ی اجتماعی بر رفاه و کاهش فقر روستایی (مطالعه ی موردی: محدوده ی شبکه ی آبیاری و زهکشی درودزن)

انتظار میرود سرمایه ی اجتماعی در قالب تشکلهای محلی قادر به کاهش فقر و افزایش رفاه جامعه باشد. بر این اساس، این مطالعه به بررسی نقش سرمایه ی اجتماعی بر رفاه و کاهش فقر روستایی در محدوده ی شبکه ی آبیاری و زهکشی درودزن پرداخته است. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از شاخصهای فقر، شاخصهای سرمایه ی اجتماعی، تابع احتمال فقیر شدن خانوارها در قالب مدل توبیت، و تابع رفاه استفاده شد. آمار و اطلاعات مورد نیاز از مصاحبه و تکمیل 107پرسشنامه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی دو مرحلهیی به دست آمد. نتایج نشان می دهد خانوارها به طور میانگین در 355/2 تشکل محلی عضویت دارند. سرمایه ی اجتماعی موجود، نقش بسیار کمرنگی در کاهش فقر خانوارهای نمونه ی مورد مطالعه دارد. همچونین، از ایفای نقش موثر در بهبود رفاه این خانوارها ناتوان است. بر این اساس، در فرآیند خصوصی سازی بخش دولتی و مشارکت مردم در فعالیتهای اقتصادی-اجتماعی، در قالب تشکلهای محلی با هدف بهبود وضعیت اقتصادی-اجتماعی روستاییان، بازنگری در ساختار سرمایه ی اجتماعی به گونه یی که اثربخشی تشکلهای محلی در کاهش فقر و بهبود رفاه خانوارهای روستایی را تضمین نماید، ضروری به نظر میرسد.

کلیدواژه ها:

سرمایه ی اجتماعی ، رفاه ، فقر روستایی ، شبکه ی آبیاری و زهکشی درودزن