فقر و گرایش به مخاطره در مناطق روستایی استان فارس

هدف این مقاله بررسی فقر در سطوح مختلف گرایش به مخاطره ی روستا ییان است . در بررسی فقر ازشاخصهای نسبت سرشمار فقر، نسبت شکاف فقر و شدت فقر و در تعیین تمایلات ریسکی از روش معادل مطمین برابر با فعالیت ریسکی فرضی استفاده شد . آمار و اطلاعات مورد نیاز به صورت پیمایشی از نمونه ای شامل 120 خانوار در سه روستای شهر ستان فسا از توابع استان فارس در سال 1386 به دست آمد . نتایج بیان می کند 48/33درصد روستاییان مورد مطالعه، فقیر و51/67درصد غیرفقیر می باشند. شکاف فقر و شدت فقربرای گروه فقیر نمونه ی مورد مطالعه به ترتیب0/354و0/190 است. از نظر تمایلات ریسکی،46/55درصد فقرای روستایی ریسک پذیر34/48درصد آنان ریسک گریز و18/97 درصد ریسک خنثی هستند . فقر ای ریسک گریز، بیش ترین و فقر ای ریسک پذیر، کم ترین شکاف فقر را به خود اختصاص داده اند. همچنین فقرای ریسک گریز، بیشترین و فقرای ریسک پذیر کمترین حساسیت را نسبت به توزیع درآمد از خود نشان میدهند

کلیدواژه ها:

فقر روستایی ، تمایلات ریسکی ، استان فارس