تعیین الگوی مطلوب طراحی آموزشی در سازمانها

از دیر باز بکارگیری الگوهای طراحی آموزشی با رویکرد سیستمی در آموزشهای صنعتی متداول بوده است.تنها پس از ظهور رویکرد سازنده گرایی کاربرد الگوهای سیستمی مورد تردید قرار گرفته است. بی شک کاربرد الگوهای طراحی آموزشی کارا نقش تعیین کننده ای در بهره وری نظامهای آموزشی در مراکز صنعتی دارد.از طرفی عرصه صنعت جایگاهی است که بیشترین اقدامات طراحی آموزشی در سه دهه اخیر در آنجا انجام شده است.در این پژوهش انتخاب رویکرد و الگوی مناسب طراحی آموزشی برای سطوح مختلف سازمانی(کارگری و مدیریتی)برای اولین بار مورد بررسی و مقایسه قرار می گیرد و مسلما راهگشای حل مسائل مربوط به آموزشهای صنعتی و ارتقاء کارایی نظامهای آموزشی این مراکز خواهد بود. به منظور شناسایی الگوی مناسب طراحی آموزشی جهت هر یک از سطوح سازمانی (مدیران و کارگران) دوره آموزشی واحدی بر اساس رویکردهای سیستمی و سازنده گرایی طراحی و اجرا گردید .برای مقایسه اثربخشی الگوهای طراحی آموزشی از مدل کرک پا تریک استفاده گردید.

کلیدواژه ها:

طراحی آموزشی ، آمورش صنعتی ، رویکرد سیستمی ، رویکرد سازنده گرایی