بررسی اثر غلظت های مختلف کلرید سرب PbCl2 و کلرید روی ZnCl2 بر رشد و میزان پروتیین کل در گیاه سویا

در میان فلزات سنگین سرب یک آلاینده قوی است که به آسانی در خاک و رسوبات انباشته می گردد. روی فلزی سنگین است که در مقادیر بسیار ناچیز مورد نیاز گیاهان است و در مقادیر بالا می تواند برای گیاهان و دیگر موجودات زنده سمیت ایجاد کند. برای این منظور از غلظت های مختلف 0، 0/5، 2/5، 4/5، 6/5 میلی مولار کلرید سرب به همراه غلظت های مختلف 5، 10، 15، 20 میلی مولار کلریدروی بر برخی پارامترهای رشد گیاه سویا (رقم ویلیامز)، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در شرایط گلخانهای مورد بررسی قرار گرفت. براساس تحقیق صورت گرفته کاهش در میزان پروتیین کل با افزایش غلظت روی و سرب همراه است. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که سرب در گیاه سویا اثر منفی داشته و با وجود عدم نیاز به این عنصر سنگین، جذب گیاه شده و اثرات منفی بر عملکرد آن را به دنبال دارد.

کلیدواژه ها:

پارامترهای فیزیولوژیک ، پروتیین ، روی ، سرب و گیاه سویا