مروری بر عملکرد الگوریتم های مسیریابی سلسله مراتبی در شبکه های حسگربی سیم

شبکه های حسگربی سیم گونه ای از شبکه های موردیبی سیم 1 میباشند که در آنها گره های حسگرداده های به دست آمده از محیط فیزیکی را جمعآوری و پردازش کرده و سپس به یک ایستگاه مرکزی 2 خارجی منتقل میکنند. چالش اساسی در طراحی شبکه های حسگربی سیم به حداکثر رساندن طول عمر این شبکه ها، به ویژه هنگامی که ذخیره انرژی محدود و غیر قابل جایگزین دارند، میباشد. برای افزایش طول عمر شبکه های حسگر، مدیریت انرژی و بهرهگیری از روشهای ارتباطی با مصرف انرژی بهینه در تمامی لایه های ساختاری شبکه ضروری است. به دلیل مصرف بالای انرژی در سیستمهای ارتباطیبی سیم، یکی از مفیدترین راه های کاهش مصرف انرژی در سطح شبکه و افزایش طول عمر کلی آن، بهینه سازی مصرف در مسیریابی و انتقال بسته های اطلاعاتی میباشد. یکی از مهمترین انواع رویکردهای مسیریابی بهینه در شبکه های حسگر، روشهای مسیریابی سلسهمراتبی هستند. در این نوع الگوریتم ها گره های تشکیل دهنده شبکه بر اساس یک و یا چند معیار به چندین زیرمجموعه و یا خوشه تقسیم میشوند. با این کار بار مصرفی بین تعداد بیشتری گره تقسیم شده و استحکام شبکه افزایش مییابد. در این مقاله قصد داریم رویکردهای رایج مسیریابی سلسلهمراتبی را مورد تحلیل و بررسی قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر بی سیم 3 ، مسیریابی ، مسیریابی قابل اعتماد ، مسیریابی سلسله مراتبی 4 ، مصرف بهینه انرژی