بهینه سازی تهیه عصاره و مقایسه خاصیت آنتی اکسیدانی ساقه و برگ ریحان

ریحان از جمله سبزیجات معطر و پر مصرف می باشد که خواص آنتی اکسیدانی آن معروف است. ، در این تحقیق خاصیت آنتی اکسیدانی دو اندام متفاوت گیاه ریحان و همچنین بهترین روش عصاره گیری از آن مورد بررسی قرار گرفته است. عوامل تاثیرگذار در تهیه عصاره ساقه و برگ ریحان بهینه سازی و بهترین شرایط برای اینکه عصاره ای با بیشترین خاصیت آنتی اکسیدانی از ریحان به دست آید مشخص شده است. این عوامل شامل حلال استخراج، مدت زمان استخراج و روش استخراج بودند. نتایج نشان دادند که بهترین حلال برای دستیابی به عصاره ای با بیشترین محتوای پلی فنولی و خاصیت آنتی اکسیدانی برای ساقه ریحان اتانول 75 % و برای برگ ریحان اتانول 50 % است. همچنین مشخص شد که خاصیت آنتی اکسیدانی برگ ریحان از ساقه آن به طور قابل توجهی بالاتر است. بررسی زمان استخراج در تهیه عصاره ها نشان داد که زمان استخراج در تهیه عصاره برگ ریحان بسیار حساس است به طوری که در زمانهای استخراج بیشتر از یک ساعت خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره به شدت کاهش می یابد. بهترین عصاره با بیشترین خاصیت آنتی اکسیدانی برای برگ ریحان توسط روش دینامیکی و در مدت زمان 1 ساعت و برای ساقه ریحان توسط روش دینامیکی و در مدت زمان 5 ساعت استحصال شد. روش استخراج با امواج فراصوت نیز تنها در 10 دقیقه برای برگ و 20 دقیقه برای ساقه بهترین عصاره را در کوتاه ترین زمان به دست آورد.

کلیدواژه ها:

ریحان ، عصاره گیاهی ، فعالیت آنتی اکسیدانی