اندازه گیری اسیدآمینه پرولین،پروتیین و ترکیبات فلزی موجود در گونه Ferulago angulate

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,074

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IACS02_021

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397

چکیده مقاله:

گیاه چویل بانام علمی Ferulago angulate متعلق به تیره چتریان Apiaceae است که بیش از 35 گونه در جهان و 7 گونه در ایران رویش دارد. این گیاه در کشورهای ترکیه، سوریه، لبنان، عراق، ایران پراکنش دارد . گیاه چویل در ایران در ارتفاعات شمال شرقی، شمال غربی و اغلب در مناطق کوهستانی زاگرس مرکزی ناحیه ایرانی و تورانی می روید. گیاه چویل خاصیت آنتی اکسیدانی دارد اکسید شدن چربی جلوگیری میکند. همچنین رادیکالهای آزاد به مولکولهای حیاتی نظیر پروتیینها، لیپیدها و اسیدهای نوکلییک آسیب وارد نموده و باعث بروز بیماریهای زیادی در انستان میشود. استرم در گیاهان را میتوان بهصورت دمای زیاد، رطوب پایین، خشکی ، حمله حشرات، طوفان سیلاب، تعریف کرد گیاهانی که در معرض استرم قرار میگیرد تجمع اسیدآمینه پرولین و دیگر اسیدهای آمینه را نشان می دهند. یکی از نقشهای اسیدهای آمینه در شرایط استرس مربوط به فعالیت آن ها به عنوان اسمولیت است. حل شدن پروتیین در آب 300 بار راحت تر از دیگر آمینو اسیدها است. بنابراین پرولین می تواند به عنوان یک اسمولیت غیرسمی عمل کند. اسیدهای آمینه به صورت آزاد در گیاهان باعث افزایش مقاومت آنها در برابر تنش های محیطی از قبیل خشکی ، سرما و آفت می گردند. بیشتر گیاهان برای تکمیل موفقیت امیز چرخه زندگیشان به تعدادی از عناصر غذایی نیاز دارند. عناصر غذایی مورد نیاز برای رشد و نمو گیاهان به عنوان ضروری معروف اند. عناصر ضروری به دو دسته تقسیم میشوند دسته اول عناصر درشت مغذی که شامل هیدروژن، پتاسیم، کربن، اکسیژن، کلسیم و .... عناصر ریزمغذی یا کم مقدار عبارتند از کلر، بور، آهن، منگنز، روی، مس و ....است. در این تحقیق با استفاده از عناصر آبی و الکلی که از روش سوکسله و ماکروویو و .... به دست می آوریم امندازه گیری پروتیین ، اسیدآمینه پرولین و یون های فلزی موجود در گیاه صورت گرفته شد.

نویسندگان

قدسیه باقرزاده

دانشگاه بیرجند، دانشکده علوم، گروه شیمی

روح اله خانی

دانشگاه بیرجند، دانشکده علوم، گروه شیمی

راضیه شیخی

دانشگاه بیرجند، دانشکده علوم، گروه شیمی