بررسی واژه عشق در دیوان شاه نعمت الله ولی

عشق یکی از موضوعات اصلی، کلیدی و عالی ترین بنیاد فکری شاعر قرن هشتم و نهم، شاه نعمت الله ولی مشهورترین چهره تصوف و موسس سلسله نعمت اللهی می باشد. که با توجه به پژوهش نگارنده که به روش کتابخانه ای صورت گرفته در دیوان اشعار شاعر با تعابیر بسیار و به وفور یافت شده و مورد بررسی قرار گرفته است. عشق نیرویی درونی که با فطرت انسان عجین است و نزد عرفا بویژه شاه نعمت الله ولی با کشف و شهود راه کمال را پیموده است. عشقی که دریای جنون الهی وسرشار از معرفت است و عقل در آن راهی ندارد حوزه تحقیق در مورد عشق در دیوان شاه نعمت الله ولی از یک سو فرهنگنامه ها و مآخذ عرفانی و سخنان صاحب نظران در زمینه واژه عشق درجایگاه عرفانی است و از طرفی تعاریف واژه عشق و جایگاه عرفان ابن عربی و مولاناو تاثیرات برگرفته شاه نعمت الله ولی از آراء این بزرگان در زمینه وحدت وجودومباحث عرفانی بوده است. در ادامه جهت واکاوی اندیشه شاه نعمت الله ولی بامراجعه به دیوان و طبقه بندی واژه عشق و تعابیر مختلف آن به جمع بندی پرداخته و نمونه هایی از اشعار شاعر برای اثبات دیدگاه عشق و عرفان آورده شده است

کلیدواژه ها:

شاه نعمت الله ولی ، عشق ، عرفان ، شعر