بررسی میزان کاهش خطاهای جراحی کاشت ایمپلنت با استفاد از واقعیت مجازی و واقعیت افزوده
محل انتشار: اولین همایش فناوری اطلاعات و ارتقاء سلامت
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 569
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
THPC01_072
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397
چکیده مقاله:
مقدمه: امروزه کاشت ایمپلنت یکی از اقدامات رایج در حوزه دندانپزشکی است. این اقدام جراحی یکی از حساس ترین اعمال جراحی در حوزه دندانپزشکی می باشد که در حال حاضر در کشور ایران با کمک تصویر ذهنی دندانپزشک و تصاویر دو بعدی انجام می گردد. در صورت مشخص نشدن دقیق محل پروتز و خطا در درجه کاشت ایمپلنت، بیمار دچار عوارضی مانند پس زدن پروتز یا جراحی مجدد می گردد. یکی از ابزارهایی که باعث کاهش این خطا می گردد استفاده از فناوری واقعیت مجازی و واقعیت افزوده می باشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر این دو فناوری بر کاهش خطای کاشت ایمپلنت با استفاده از مطالعه مرور نظام مند است.روش کار: این مطالعه به روش مرور نظام مند در سال 2018 انجام شد. برای انجام سرچ از پایگاه های Web Of Science, Scopus, Medline استفاده گردید و هیچگونه محدودیت زمانی و زبانی در نظر گرفته نشد. با استفاده از عملگرهای And و OR و ترکیب واژه های دندان، ایمپلنت، واقعیت مجازی و واقعیت افزوده استراتژی سرچ بر اساس هر پایگاه طراحی شد. پس از وارد کردن منابع جستجو شده و حذف موارد تکراری بر اساس عنوان مقاله ها مقالات مرتبط استخراج گردیدند و در نهایت با بررسی دو پژوهشگر اطلاعات مقالات نهایی استخراج گردید.یافته ها: از بین 63 مقاله جستجو شده 21 مقاله مورد بررسی قرار گرفت. استفاده از فناوری های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده در 9کشور انجام شده بود. اولین اقدام جراحی با استفاده از این فناوری در سال2006 و در کشور آمریکا انجام شده بود. بیشترین مطالعات انجام شده در زمینه استفاده از این دو فناوری در کشورهای آلمان (5 مورد)، آمریکا (4 مورد) و ژاپن (3 مورد) بود.کاهش خطا در جانمایی ایمپلنت ها در مطالعات مختلف بین 2 تا 5 میلیمتر بود. همچنین در چهار مطالعه میزان کاهش خطای زاویه کاشت ایمپلنت با استفاده از این فناوری ها به 3 درجه کاهش یافته بود. نتیجه گیری: فناوری های بررسی شده در این مطالعه با شبیه سازی و ایجاد اطلاعات بیشتر آناتومی توسط تصاویر سه بعدی باعث کاهش خطا در جانمایی کاشت ایمپلنت می شوند. به طور میانگین این فناوری ها باعث کاهش خطای 4 میلیمتری و کاهش خطای زاویه کاشت تا سه درجه می شوند. این فناوری ها که با استفاده از شکل استخوان فک بیمار و نوع ایمپلنت اقدام به ساخت الگوریتم ها مکان یابی می کند علاوه بر کاهش خطاها می تواند به پزشک در تصمیم گیری جهت انتخاب نوع پروتز کمک نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید سلامی
دانشجوی دندانپزشکی، دانشگاه طب باکو، جمهوری آذربایجان