نقش فناوری تلفن همراه هوشمند در کنترل یا توقف مصرف سیگار در خانواده: مطالعه مروری نظام مند

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 566

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THPC01_029

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397

چکیده مقاله:

مقدمه: قرار گرفتن در معرض سیگار می تواند اثرات زیان آوری بر سلامت افراد داشته باشد. با توجه به نقش تلفن های همراه هوشمند در زندگی روزمره و گسترش استفاده از تلفن همراه در مراقبت های بهداشتی بر آن شدیم تا مطالعه ای با هدف بررسی نقش فناوری تلفن های همراه در توقف مصرف سیگار در خانواده انجام دهیم.روش کار: ابتدا جستجوی اولیه 40 مقاله بین سال های 2000 تا 2017 در هفت پایگاه داده آنلاین (Medline، Scopus، Embase، PsycINFO، Cochrane، CAB Global health، Web Science) به طور سیستماتیک برای مقالات توصیف و با کلید واژه های (تلفن همراه هوشمند، سیگار کشیدن، والدین وخانواده) مورد جستجو قرار گرفتند. داده های مربوط توسط دو محقق استخراج و مورد ارزیابی قرار گرفت. معیار های ورود مقاله ها شامل: (1) مطالعات گزارش شده از نقش مربوط به توقف مصرف سیگار (2) تمرکز بر مراقبین اصلی (والدین، سرپرستان، پدربزرگ و مادربزرگ ها) و اطرافیان. معیار های خروج مقالات شامل: 1- مقالاتی که به زبان انگلیسی نبودند 2- کودکان بالای 5 سال 3- بدون معیار نتیجه گیری مرتبط بودند از مطالعه خارج شدند. مقالات موجود در مجلات مورد نظر بررسی شد.یافته ها: تعداد 38 مقاله برای انجام مطالعه جمع آوری شد. پس از بررسی در مورد معیارهای ورود، 38 مقاله شامل موارد مصرف سیگار (15 = n) کاهش مصرف دخانیات (13 = n) و مصرف سیگار در خانواده (3 = n) و استفاده تلفن همراه هوشمند n=7)). استفاده از تلفن همراه در قالب ارسال پیام های متنی و پیام های متنی با پیوند فیلم های اینترنتی با موضوع ترک سیگار یا معرفی مربی ترک بر اساس وب در پیشگیری خانواده ها در دراز مدت (حداقل 6 ماه) بر توقف مصرف سیگار تاثیر گذار است.نتیجه گیری: استفاده از تلفن همراه در خانواده های درگیر با اعتیاد می تواند باعث پیشگیری خانواده ها و کاهش و توقف مصرف سیگار می شود.

نویسندگان

محمدمهدی بلالی

دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندر عباس، ایران

نسرین داوری دولت آبادی

گروه مدیریت اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندر عباس، ایران