نقش سیستم فعالساز و بازدارنده رفتاری در پیش بینی هیجان خواهی و ریسک پذیری افراد مصرف کننده هرویین در شهر اردبیل

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سیستم فعالساز و بازدارنده رفتاری در پیش بینی هیجان خواهی و ریسک پذیری افراد مصرف کننده هرویین صورت گرفت. روش پژوهش مقطعی- توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش افراد مصرف کننده هرویین مراجعه کننده به مراکز درمان سرپایی شهر اردبیل بودند (n=30000) که به روش نمونه گیری خوشهای چند مرحلهای تعداد 70 نفر از مراکز (مراکز درمان سرپایی دانشگاه علوم پزشکی، شمیم، دکتر شیردل، مهراد، رهایی) انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های قدرت ریسک رضاخانی، مقیاس هیجان خواهی آرنت و سیستمهای مغزی/ رفتاری کارور و وایت استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه صورت گرفت. میانگین بازداری رفتاری 14/82، فعال سازی رفتاری 27/98، هیجان خواهی 50/15 و ریسک پذیری 46/72 می باشد. همچنین بین سیستم فعالساز رفتاری با تنوع طلبی، شدت هیجان و هیجان خواهی رابطه مثبت و بین سیستم بازداری رفتاری با تنوع طلبی و هیجان خواهی رابطه منفی معنی داری وجود دارد(.(p< 0/001 بین سیستم بازدارنده رفتاری با ریسک پذیری رابطه منفی معناداری به دست آمد .(p< 0/001) نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد سیستم فعالساز رفتاری 62 درصد و بازداری رفتاری 34 درصد توانایی پیش بینی هیجان خواهی و ریسک پذیری را دارد. این نتایج بیان میکند سیستم فعالساز و بازدارنده رفتاری توانایی پیش بینی هیجان خواهی و ریسک پذیری افراد مصرف کننده هرویین را داشته و نیازمند برنامه هایی برای تعدیل و آموزش صحیح این متغیرها می باشند.

کلیدواژه ها:

سیستم فعالساز رفتاری ، سیستم بازدارنده رفتاری ، هیجان خواهی ، ریسک پذیری ، هرویین