اثر بخشی آموزش تنظیم هیجان بر کاهش افکار خودکشی در مادران دارای فرزند کم توان ذهنی

زمینه و هدف: کمتوانی به عنوان آسیبی که فعالیت های عمده زندگی را محدود میکند، در عین حال میتواند مشکلاتی را نیز برای خانواده ایجاد کند، بر همین مبنا هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای تنظیم هیجان بر کاهش افکار خودکشی در مادران دارای فرزند کم توان ذهنی بود. روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بوده که در آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای فرزند کم توان شهر اردبیل در سال1395-96 بود. نمونه پژوهش شامل 26 نفر از مادران دارای فرزند کم توان ذهنی(13 نفر گروه ملاک و 13 نفر گروه آزمایش) بود، که به روش نمونه گیری هدفمند و براساس ملاکهای ورود به پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار داده شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 60 دقیقه ای به صورت یک روز در هفته تحت آموزش مهارتهای تنظیم هیجان قرار گرفتند و نمرهی مقیاس افکار خودکشی بک قبل و بعد از مداخله در دو گروه آزمایش و کنترل مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: تحلیل نتایج این پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارتهای تنظیم هیجان بر کاهش افکار خودکشی مادران دارای فرزند کم توان تاثیر معنی داری داشته است(.(p<0/05 نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده میتوان گفت که آموزش مهارتهای تنظیم هیجان موجب کاهش افکار خودکشی در مادران دارای فرزند کم توان ذهنی میشود. بنابراین روش بکار گرفته شده در پژوهش حاضر را میتوان روش مناسبی برای مداخلات روانی - تربیتی و مشاوره ای و درمانی جهت کاهش آسیب های اجتماعی در خانواده های دارای فرزند کمتوان قلمداد کرد.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، افکار خودکشی ، مادران ، کم توان ذهنی