اعتبارسنجی روش طراحی بوسیله ی نتایج آزمایش پرواز در مرحله ی برخاستن

مرحله برخاستن جزء فاز بحرانی پرواز در هر هواپیماست. هواپیما در این مرحله معمولاً حداکثر بار خود (مسافرین، بار، اسلحه) و اغلب با کل سوخت خود پرواز می کند. سنگین بودن وزن نتیجه اش این است که هواپیما باید به سرعت بالاتری دست یابد تا بال ها بتوانند نیروی برا کافی تولید کنند، بنابراین، هواپیما باید مسافت بیشتری را بر روی باند قبل از جدا شدن هواپیما از روی زمین هنگام برخاستن بپیماید. علاوه بر آن، سنگین بودن وزن نتیجه اش شتاب نسبتاً کند و آهسته سرعت، برای بهترین زاویه صعود می باشد. هدف از این پژوهش، ارائه روش های کاربردی طراحی و آزمایش پرواز، جهت تعیین مشخصات پروازی هواپیما در مرحله ی برخاستن، و مقایسه نتایج حاصله با یکدیگر می باشد. ابتدا رفتار هواپیما در فاز برخاست بصورت کامل مورد بررسی قرار گرفته و معادلات مورد نیاز برای محاسبه پارامترها در بخش های زمینی و هوایی پرواز ارائه شده اند. در ادامه، تصحیحات لازم در اثر وجود عواملی همچون باد، شیب باند پرواز و تبدیل پارامترها به شرایط استاندارد، ذکر شده اند. سپس، آماده سازی های اولیه و روش های کاربردی جهت انجام آزمایش پرواز، تجهیزات لازم برای اندازه گیری و ثبت اطلاعات و پارامترهای کلیدی که باید اندازه گیری شوند، بصورت کامل نوشته شده اند. جهت اطمینان از روش های ارائه شده، برای سه نمونه هواپیمای مختلف مسافت برخاستن بصورت تئوری محاسبه شده و با مقادیر آزمایش پرواز مقایسه شده اند. میزان اختلاف بین نتایج کم بوده که خود دقت روش های اتخاذ شده را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

برخاستن ، بخش های زمینی و هوایی پرواز ، آزمایش پرواز