بررسی تغییرات 25 ساله سطح آب زیرزمینی در جنوب شرق شهر نور

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 432

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CEUCONF05_314

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397

چکیده مقاله:

به دلیل کم آبی و خشکسالی های اخیر در بیشتر مناطق کشور و حتی بخش های شمالی کشور هم دچار افت سطح آب زیرزمینی شده اند. بر اساس اطلاعات چاه های پیزومتری از سال (1395- 1371)، هیدروگراف واحد ترسیم شده است. در طول این 25 سال سطح آب های زیرزمینی در منطقه افزایشی تقریبا برابر با 16/1 متر داشته است. هم چنین در دوره ده ساله اول (81 -1371)، سطح آب زیرزمینی در منطقه تقریبا برابر با 1 متر افزایش یافته است. اما در دوره ده ساله دوم (91 – 1381) افتی برابر با 02/0 شاهد هستیم، که می تواند به دلیل برداشت بی رویه از چاه های بهره برداری و یا کاهش بارندگی در منطقه باشد. اما در کل روند افزایشی رادر طول این 25 سال شاهد هستیم. هم چنین با اطلاعات تعداد 15چاه پیزومتری در منطقه ی مورد مطالعه نقشه ی هم پتانسیل مربوط به بهمن ماه سال 1391 ابتدا به صورت دستی و سپس در نرم افزار ArcGIS ترسیم شده است. با توجه به نقشه هم پتانسیل در بخش های جنوبی منطقه (به ویژه اطراف چمستان) گرادیان هیدرولیکی نسبت به سایر نواحی آبخوان متوسط می باشد به این ترتیب گرادیان هیدرولیکی در این منطقه حدود 0077/0 می باشد. لازم به ذکر است که در این منطقه به دلیل پرشیب بودن منطقه و در نتیجه پرشیب بودن سنگ کف آبخوان، گرادیان هیدرولیکی اندکی نسبت به دانه بندی درشت منطقه زیاد شده است. در بخش مرکزی به دلیل تمرکز روستاها و برداشت زیاد از آب های زیرزمینی و افت شدید سطح آب زیرزمینی، موجب شده است که گرادیان هیدرولیکی در این ناحیه به شدت افزایش پیدا کند، به این ترتیب که در این منطقه گرادیان هیدرولیکی به حدود 023/0 رسیده است. در بخش های شمالی آبخوان (منطقهC ) به علت کاهش جریان آب زیرزمینی (در اثر برداشت در منطقه قبلی یا منطقه B)، علیرغم پایین بودن نسبی هدایت هیدرولیکی رسوبات تشکیل دهنده آبخوان، گرادیان هیدرولیکی به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرده است. به این ترتیب که در این منطقه گرادیان هیدرولیکی به حدود 0045/0 کاهش یافته است. بررسی لاگ حفاری مربوط به چاه آبفای شهری نور، بیانگر این است که عمده ستون آبرفتی در منطقه از رسوبات دانه درشت (شامل قلوه سنگ، شن و ماسه) تشکیل شده است که بیانگر بالا بودن تراوایی و ظرفیت ذخیره سازی آبخوان در منطقه می باشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

نرگس دیوسالار

زمین شناسی زیست محیطی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران دانشچوی کارشناسی ارشد زمین شناسی زیست محیطی

غلامحسین کرمی

دانشیار گروه آب شناسی و زمین شناسی زیست محیطی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران