تدوین راهنمای طراحی شهری با محوریت ادراک زمان

بعد زمان بخش مهمی از فرآیند ادراک در شهر است و در سطوح مختلف از جمله شیوه ادراک شخص در فضا قابل تعمیم و بررسی است. زمان به تنهایی درک نمی شود و آنچه ادراک زمان را ممکن می سازد، ادراک تغییر است. عدم توجه به توانایی طراح شهر در ایجاد تغییر در ادراک زمان از طریق راهکارهای طراحی، موضوعی است که امروزه در شهرهای ما مورد غفلت قرار گرفته است؛ از اینرو ضرورت توجه به ادراک زمان در فضاهای شهری می بایست در فرآیند طراحی و برنامه ریزی شهر بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. در واقع این که شهرسازی و طراحی شهری چگونه می تواند تجربه ادراک ذهنی افراد را به طور مناسب برای مقاصد کلی طراحی، دستکاری کند و زمان ادراک شده را کوتاه تر یا طولانی تر از زمان حقیقی تداعی کند، موضوع اصلی مقاله حاضر است. بر این اساس این مقاله با روش توصیفی و رویکرد کیفی به مطالعه و بررسی ابعاد مختلف موضوع پرداخته تا از این طریق و با بهره گیری از استدلال منطقی به اصول طراحی فضاهای شهری مبتنی بر ادراک زمان دست یابد. نتایج حاصله در قالب راهنمای طراحی شهری پیاده راه با محوریت ادراک زمان می تواند ابزار کار شهرسازان و طراحان شهری در طراحی و بازطراحی فضاهای های شهری مبتنی بر ادراک زمان استفاده کنندگان، قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ادراک زمان ، پیاده راه ، ادراک ، راهنمای طراحی شهری