رفتار سازه های بلند مجهز به سیستم مهار بازویی در برابر جابجایی تکتونیکی زلزله با استفاده از تحلیل فزاینده دینامیکی

امروزه با توجه به کمبود زمین در شهرهای بزرگ و افزایش روزافزون جمعیت، ساختمان های بلند جایگاه ویژه ای پیدا کردند. اخیرا فرم سازه ای مهار بازویی یا کمربند خرپایی به صورت گسترده جهت به کارگیری در ساختمان های بلند مورد توجه قرارگرفته است. با توجه به اینکه با افزایش ارتفاع سازه، اهمیت اثر نیروهای جانبی به سرعت افزایش می یابد، لذا بررسی عملکرد این نوع ساختمان ها در برابر زلزله حایز اهمیت است.جابجایی ماندگار و جهت پذیری پیشرونده که می توانند نیازهای لرزه ای غیرمنتظره ای در سازه ها ایجاد کنند، از ویژگی های اصلی زلزله های حوزه نزدیک هستند. اگرچه اثر جهت پذیری پیشرونده بر رفتار سازه در برخی سطوح تعیین شده است، اثر جابجایی ماندگار بر پاسخ لرزه ای سازه ها به طور گسترده موردبررسی قرار نگرفته است. با توجه به نتایج متغیر در تعداد کمی از مطالعات موجود گزارش شده، تحقیقات بیش تری در مورد اثر جابجایی ماندگار بر رفتار لرزه ای ساختمان های بلند مهم به نظر می رسد. تحلیل دینامیکی فزاینده یک روش تحلیلی برای محاسبه عملکرد سازه تحت بارهای لرزه ای است که شامل به دست آوردن رفتار یک مدل سازه ای تحت یک یا چند شتاب نگاشت مقیاس شده است. در این تحقیق، دو سازه بلند با سیستم مهار بازویی 40 و 60 طبقه که بر اساس آیین نامه های ایران وASCEطراحی شده اند. سپس با استفاده از نرم افزار Perform-3D تحلیل دینامیکی فزاینده بر روی قاب های موردنظر که تحت اثر هفت شتاب نگاشت زلزله با اثر جابجایی ماندگار قرار دارد انجام گرفت. در این تحقیق از شاخص شدت SV(T1,5%) و شاخص خسارت نسبت بیشینه تغییر مکان نسبی بین طبقه ای (θmax) برای ارزیابی نتایج عملکرد سازه های بلند نزدیک گسل استفاده می شود. نتایج بدست آمده از خلاصه سازی نتایج نشان داد که با افزایش پریود، سازه در مقادیر کمتری از شاخص خسارت به مرحله ناپایداری دینامیکی می رسد.

کلیدواژه ها:

ساختمان های بلند ، سیستم کمربند خرپایی ، جابجایی ماندگار ، تحلیل فزاینده