طراحی المان رابط میراگر اصطکاکی در سازه های 5و5 طبقه و 5و9 طبقه بتنی برای کاهش خسارت سازه ای در اثر برخوردهای سازه ای

این پژوهش به بحث استفاده از المان رابط میراگر اصطکاکی فنر به جای درز انقطاع برای کاهش خسارت سازه ای در اثر برخورد سازه های مجاور می پردازد.. طراحی این المان رابط نشان میدهد که در صورت انتخاب صحیح میراگر ، در سازه های مختلف با کاهش تغییرمکان ها، نیروی ضربه و تخریب سازه های مجاور مواجه خواهیم بود و این امر به کاهش هزینه های از دست رفته از بابت اعمال درز انقطاع و ایجاد فاصله بلا استفاده ه بین سازه ها کمک میکند. البته علاوه بر اهمیت ذکر شده گاهی با سازه های بدون درز انقطاع موجود، مواجه هستیم که کاربرد نوعی میراگر بین آنها اجتناب ناپذیر است. در این تحقیق در ابتدا جهت استفاده از نرم افزار تحلیل و طراحی ETABS 2016.2.0 مدلهای لازم بصورت دو ساختمان 5 و 5 طبقه ، 5 و9 طبقه بتنی مجاور که هر کدام با رابط میراگر اصطکاکی، ساخته شده است.در ادامه تحلیل خطی و غیرخطی به صورت تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی با استفاده از سه رکورد زلزله بم و گلباف و زرند مقیاس شده، روی هر مدل انجام شده است. بررسی خروجی های عملکردی نشان می دهد که بصورت نمونه در مدلهای هم ارتفاع بتنی سازه مجاور هم تحت زلزله بم شاهد57 درصد کاهش در برش ماکزیمم طبقه بام با بکارگیری میراگر اصطکاکی بین دو سازه و همچنین در حالت با میراگر حدود 62.5 درصد کاهش دریفت میراگر نسبت به درز انقطاع هستیم. توصیه به ساخت و سازههای مجاور هم بتنی و با ارتفاعات مختلف بدون درز انقطاع و جایگزینی میراگر اصطکاکی می شود.

کلیدواژه ها:

المان رابط ، برخورد سازه ها ، خسارت سازه ای ، میراگر ، درز انقطاع