مدل سازی عوامل موثر بر مدت زمان پیاده روی و انتخاب شیوه پیاده روی در تمامی سفرها: مدل های خطرمبنا و لوجیت از داده های تور مبنای سفر

تشدید مشکلات ترافیکی از قبیل ازدحام، آلودگی و کمبود منابع توسعه زیرساخت های حمل ونقلی به خصوص در کشورهای در حال توسعه از یک سو و کاهش شاخص های فعالیت بدنی از سوی دیا گر سبب شده پیاده روی به عنوان یک شیوه حمل ونقل غیرموتوری و پاک موردتوجه تصمیم گیران قرار گیرد. این پژوهش به بررسی عوامل تاثیر گذار بر میزان پیاده روی و انتخاب شیوه ی پیاده روی در تمامی سفرهای روزانه پرداخته است. بدین منظور از مدل های لوجیت و خطرمبنا برای مدل سازی استفاده شده است. در این مطالعه از داده های بهنگام سازی طرح جامع حمل ونقل شهر مشهد استفاده شده است. نتایج مدل ها نشان می دهد عوامل مختلفی مانند بعد خانوار، سن کم و تراکم مسکونی رابطه مستقیمی با مدت زمان پیاده روی و انتخاب شیوه ی پیاده روی در تمامی سفرهای روزانه دارد. همچنین یافته ها حاکی از این است که مردها (در مقایسه با زن ها) و افراد با سطح تحصیلات بالاتر مدت زمان بیش تری را صرف پیاده روی روزانه می کنند. نتایج بررسی رفتار گروه های مختلف شغلی نشان میدهد که به طور کلی دانش آموزان بیش ازسایرگروه های شغلی پیاده روی می کنند فراهم کردن بسترهای لازم و ارایه سیاست های تشویقی درجهت افزایش میزان پیاده روی درارگان های دولتی و شرکت های خصوصی میتواند موجب ارتقای سطح پیاده روی درسطح جامعه و به خصوص کارمندان شود

کلیدواژه ها:

مدت زمان پیاده روی ، مدل لوجیت دوتایی ، مدل خطرمبنا ، حمل ونقل غیرموتوری